De campus verwelkomt deze drie dagen naar verwachting zo’n zesduizend potentiële studenten. Daarmee maakt de universiteit een keus, want ze had ook de open dagen af kunnen gelasten vanwege het coronavirus. Het opschorten van grote bijeenkomsten is een keus die andere landen wel maken. Landen als Frankrijk, Denemarken en deelstaten in Duitsland verbieden evenementen met meer dan duizend mensen om de verspreiding van het virus in te dammen.
De Universiteit Twente volgt de richtlijnen van het RIVM. Vooralsnog is het business as usual op de campus. Dat is anders in bijvoorbeeld Eindhoven, waar Studium Generale-lezingen afgelast worden en kantines dichtgaan. In Groningen staakt het UMCG alle onderwijsactiviteiten. In Maastricht startten studenten een petitie om de universiteit te sluiten: 2300 mensen tekenden die al. Op Twitter roeren UT’ers zich inmiddels ook. Onder andere onderzoeker Jelle van Dijk, Katja Hunfeld (hoofd Language Centre) en Sebastiaan Waanders (afdelingshoofd TechMed Infra) vinden het onverantwoord om de open dagen door te laten gaan.
Het is een duivels dilemma voor de UT, net als voor andere Nederlandse universiteiten. De minister van onderwijs laat de maatregelen tegen corona over aan de instellingen. Hierdoor ontstaat een wildgroei aan beleid. De VSNU, waarin de universiteiten samenwerken, biedt ook weinig soelaas, ‘Wij volgen de richtlijnen van het RIVM’, zegt ze. Dat is mager, nu universiteiten en hogescholen hun eigen maatregelen beginnen te nemen. Hier mist de VSNU de kans om daadkracht en solidariteit te laten zien door haar maatschappelijke rol op te pakken.
Het crisisteam van de UT laat regelmatig van zich horen via updates. Dat is een goede manier van communiceren. Problematisch is dat de UT de keus hoe om te gaan met het virus aan de medewerker zelf laat. Collegevoorzitter Victor van der Chijs schrijft: ‘We respecteren medewerkers en studenten die zich niet prettig voelen bij het meedoen aan activiteiten als de open dagen’. Wie daar problemen mee heeft, moet in gesprek met zijn of haar leidinggevende.
Daarmee werpt de UT een barrière op om thuis te werken. Het crisisteam houdt er onvoldoende rekening mee dat medewerkers een verzoek om thuis te werken als het vragen om een gunst ervaren. Daar had ze zich meer rekenschap van kunnen geven. Want een klein jaar geleden constateerde de UT in haar welzijnsonderzoek dat de aanpak van welbevinden van medewerkers voor een groot deel terug te voeren is tot goed leiderschap en management.
De hoogste managementlaag op de campus zou er goed aan doen zich die aanbeveling zelf ter harte te nemen. Als de UT besluit de open dagen door te laten gaan, dan zouden medewerkers minimaal een vrijbrief moeten krijgen om thuis te blijven, zonder tekst en uitleg te hoeven geven. Dat zou ook eerlijker zijn voor de directe leidinggevende, die de persoonlijke motivatie van een medewerker moet afwegen tegen het bedrijfsbelang.
