‘Stoppen met studeren was de beste keuze die ik ooit maakte’

| Rense Kuipers

We werken bijna iedere dag samen, maar hoe goed kennen we de collega’s nu echt? U-Today is benieuwd naar de persoonlijke verhalen achter het ondersteunend- en beheerspersoneel en zet ze in deze rubriek ‘On the spot’. Aan het woord is Mirjam Koehorst (37), Student Adviser Well-being bij de faculteit BMS.

Photo by: Frans Nikkels

Wat houdt je functie in?

‘Het is een heel brede functie, maar het is iets anders dan een studieadviseur. Als studentadviseur ben ik niet gelieerd aan een opleiding, maar dat betekent niet dat studiegerelateerde problemen niet voorbijkomen als ik met studenten spreek. Het kan bijvoorbeeld een langstudeerder zijn die zijn opleiding probeert af te ronden, het organiseren van een thesis support group of een gesprek met iemand die kampt met problemen buiten de studie – maar die wel invloed hebben óp de student en zijn studie.

Mijn functie bestaat sinds 2022 en ontstond door financiering uit het Nationaal Programma Onderwijs. Het was even zoeken naar mijn meerwaarde binnen het geheel, maar die heb ik goed gevonden voor mijn gevoel: het komt voor dat studenten juist met iemand willen praten die niet bij de opleiding zit, dan weten ze mij of mijn collega hopelijk te vinden.’

Hoe ben je op deze plek terechtgekomen?

‘Ik begon ooit met een studie biomedische technologie aan de UT, ben toen technische geneeskunde gaan doen en vervolgens overgestapt naar een studie aan conservatorium ArtEZ. Ik stopte met die studie vanwege een burn-out. Omdat ik jarenlang geluidstechnicus was bij Atak – tegenwoordig Metropool – ben ik in die hoedanigheid docent audio engineering geworden aan ArtEZ. Lesgeven vond ik zo leuk dat ik de master Educational Science & Technology aan de UT heb gedaan en vervolgens aan de UT promoveerde. Na anderhalf jaar lesgeven aan de VU zag ik deze vacature aan de UT. Als geboren en getogen Oldenzaalse wilde ik graag weer in Twente werken, en extra leuk, bij de faculteit waar ik promoveerde.’

Waar haal je voldoening uit in je werk?

‘Het contact met studenten! Het kan gaan over financiën, studiedruk, het thuisfront… Ik krijg echt allerlei casussen over de vloer, soms de enorm schrijnende gevallen waarbij ik tijdens een gesprek ook eerlijk moet toegeven: ik kan een luisterend oor bieden, maar daar houdt mijn invloed waarschijnlijk op. Soms kan iemand geen kant op, maar wil diegene zijn of haar verhaal kwijt. En soms kan ik iemand aan de hand van mijn eigen ervaringen verder helpen, want ik heb behoorlijk wat meegemaakt. Stoppen met studeren was de beste keuze die ik ooit maakte. Maar opnieuw beginnen met studeren was dat ook.’

Wie is je viervoetige collega?

‘Dat is Hoppus, inmiddels al bijna tweeënhalf jaar oud. Ik zet hem in voor studenten als therapiehond. Daarvoor volg ik nu samen met Hoppus een training. Op afspraak kunnen studenten met hem wandelen of knuffelen. Wat voor type collega het is? Vrij makkelijk en rustig, een beetje een allemansvriend. Het verbaast me hoe makkelijk hij zich in grote groepen beweegt, daar raakt hij totaal niet van overstuur. En als de deuren van de kantoren openstaan, neemt hij graag een kijkje bij collega’s. Als collega’s bij mij langskomen, dan hurken ze eerst om hun favoriete collega te begroeten. ‘Hallo, ik ben er ook nog’, zeg ik dan, haha.’

Onze traditionele On the Spot ‘ben-je-een-honden-of-kattenmens’-vraag hoeven we dus ook niet te stellen?

‘Nou, ik heb dus ook twee katten, Katy en Perry. Laat ik een politiek correct antwoord geven: een hond is anders, totaal onvergelijkbaar met katten. Een kat doet gewoon z’n ding ondanks je aanwezigheid, een hond is een soort van maatje.’

Verliefd, verloofd, getrouwd?

‘Chemisch gezien zal het vast niet kunnen, maar ik ben al zeventien jaar verliefd op Ruben. We kennen elkaar sinds ons twintigste. Laatst kocht hij een scheurkalender voor me, echt precies de kalender die ik wilde halen – maar dat wist hij natuurlijk niet. Op de een of andere manier kent hij me veel te goed, ook door het verstoppen van kleine cadeautjes.’

Wat hebben jullie gisteren gegeten?

‘Pasta met spinazie, veganistische spekjes en veganistische kaas. Ons go-to lekker, simpel en gezond gerecht. We zijn allebei veganistisch. Ruben was al langer vegetariër en werd later veganist. Na een trip na Berlijn en daar heerlijk veganistisch te hebben gegeten, ben ik veganist geworden. Als ik eenmaal een beslissing heb gemaakt, zet ik zo de knop om. We vinden het belangrijk, maar we zijn er absoluut niet dogmatisch in. Mijn ouders kregen met kerst gewoon een varkenshaasje aangeboden. Had mijn vriend een kilo gehaald, maar mijn moeder at liever wat wij aten.’

Wat doe je graag in je vrije tijd?

‘Naast breien ’s winters vooral veel sporten. Ik doe al jarenlang aan kettlebell en heb op amateurniveau aan meerdere internationale toernooien meegedaan. Daarnaast doe ik de laatste jaren aan hardlopen en triatlon. Afgelopen jaar liep ik een ultrarun van 53 kilometer. Dit jaar wil ik opnieuw een ultrarun lopen en ga ik naar het EK Kettlebell in Parijs. Ja, ik heb weleens een medaille gehaald op internationaal niveau, maar een medaille is nooit een doel voor mij. Ik draai liever een goede set, dat zegt me meer dan een medaille. Ik heb niet de ambitie of illusie om ergens de beste in te worden, maar ik stel wel graag ambitieuze doelen voor mezelf. Ambitieus, maar realistisch.’

Ter aansluiting daarop en tot slot, wat staat er op je bucketlist?

‘Ik geloof niet zo in bucketlists. Als je iets wil, dan ga je dat toch gewoon doen? Ik heb door allerlei persoonlijke ervaringen geleerd om te genieten van de kleine dingen in het leven. Als je te veel nadenkt over de lange termijn, dan ben je constant ontevreden over waar je op dat moment staat in je leven.’

Stay tuned

Sign up for our weekly newsletter.