‘Ik kook graag, ook ingewikkelde recepten’

| Stan Waning

We werken bijna iedere dag met ze samen, maar hoe goed kennen we de collega’s nu echt? U-Today is benieuwd naar de persoonlijke verhalen achter het ondersteunend- en beheerspersoneel en zet ze in deze rubriek ‘On the spot’. Aan het woord is Ray Klumpert (64), hoofd onderhoud en vastgoed.

Waaruit bestaat je werk zoal?

‘Mijn afdeling houdt zich bezig met het onderhoud en vastgoed van de UT, maar ook met de wegen en het groen en de ondergrondse infra. Dat laatste wordt nog wel eens vergeten, omdat het onzichtbaar is. Ook houden we ons bezig met bouwprojecten, zoals Langezijds. We zijn een leuke afdeling, waar de twintig werknemers fluitend naar het werk komen. We draaien op het moment alleen teveel projecten voor onze bezetting en kunnen de vacatures moeilijk vullen, dat zorgt wel eens voor spanning, maar ik geniet van mijn werk.’

Hoe lang ben je al werkzaam aan de UT?

‘Sinds 1 augustus 1980, dus ruim 41 jaar. Ik ben begonnen in de ondersteuning bij een project in de faculteit werktuigbouwkunde voor de Duitse overheid. Daar hielden we ons bezig met de bevestiging van implanteerbare knieprotheses. Heel iets anders dan vastgoed. In 1999 kwam ik per toeval terecht bij de renovatie van het Horst-gebouw en zo ben ik in mijn huidige functie gerold.’

Verliefd, verloofd, getrouwd?

‘Verliefd zeker. Ik ben zes jaar getrouwd met Joke. Uit een eerder huwelijk heb ik vier kinderen, allemaal zoons. De oudste is alweer 47, de jongste 31. In april gaan we – mits corona het toestaat – samen anderhalve week naar Schotland. Voor de whiskey, maar ook om cultuur te snuiven. Daar kijk ik enorm naar uit.’

Waar woon je?

‘In het buitengebied van Enschede. Ik woon in een oud-café, dus ik ben één van de weinige Nederlanders die dagelijks in de kroeg mag zitten. De oude cafézaal fungeert nu als woonkamer. Ik ben geboren in Hengelo en heb altijd in Twente gewoond. Ik voel me een echte Tukker, al kan ik ook prima op andere plekken wonen. Ik heb een paar maanden in Callantsoog gewoond en dat beviel goed. Alleen het drukke westen trekt mij niet zo.’

Wat is je favoriete reisbestemming?

‘De laatste jaren bezochten we vooral campings in Italië en Frankrijk, maar ik heb geen vaste bestemming. In het verleden ben ik met een vriendenclub regelmatig op pad geweest. Op motortocht door Marokko en Griekenland, maar ook reizen naar Syrië, Libanon en Jordanië. Dat ging toen nog makkelijk. Ik heb best veel gezien.’

Wat heb je gisteren gegeten?

‘Kip, gebakken aardappelen en een salade. Het koken wissel ik af met mijn vrouw, maar ik doe het graag en heb er hobby aan. Ik kook graag van alles, ook ingewikkelde recepten.’

Wat vind je belangrijk in het leven?

‘Zonder twijfel de gezondheid van je vrouw en kinderen. Dat is ook een tijdje minder geweest en dan merk je dat niets belangrijker is. In het verlengde daarvan hoop ik dat corona snel een minder grote rol gaat spelen. Ik heb altijd het geluk gehad dat ik op de campus kon blijven werken. Ons werk speelt zich hier af en twintig man aansturen die allemaal iets verschillend doen, dat werkt niet vanuit huis.’

Welke UT-gebeurtenis blijft jou altijd bij?

‘De brand in de Cubicus in 2002. Ik beheerde dat gebouw destijds tijdelijk en kwam ’s ochtends aanfietsen toen ik de vlammen uit de ramen zag slaan. Toen dacht ik gelijk: ‘dit wordt een lange dag’. Dat werd het ook en de nasleep was heftig omdat ik er direct bij betrokken was. Veel onderzoekers waren al hun werk kwijt, al konden we ook nog veel data redden gelukkig.’

Staat er iets op jouw bucketlist?

‘Nee, eigenlijk niet. Ik wilde altijd veel dingen doen, maar die heb ik allemaal wel afgestreept, geloof ik. Sinds jongs af aan heb ik interesse in historie en archeologie. Ik kan urenlang op sites snuffelen naar zulke informatie en in Egypte heb ik een prachtige reis gemaakt langs piramides. Ik heb voldoende hobby’s en sleutel graag aan oude motoren.  Ik ben nu 64 en moet nog zo’n twee jaar werken, maar denk nog totaal niet aan mijn pensioen. In vastgoed werk je altijd jaren vooruit. Ik baal eigenlijk dat ik nu aan plannen werk, waar ik straks niet meer mee bezig kan. Dat is een goed teken.’

Stay tuned

Sign up for our weekly newsletter.