De aan de UT-ers toegewezen beurs-stand lag pal naast de toiletten, maar de rijdende assemblagerobot - met het oog op de internationale promotie inmiddels Sensor-guided Mobile Autonomous Robot Twente ofwel SMART gedoopt - kon er op 56 vierkante meter in ieder geval naar hartelust zijn kunnen tonen. Volgens ir. Ronald Mantel (WB), een van de vijf UT-ers die in Chicago present waren, was de robot-presentatie een succes.
De belangstelling van de Amerikaanse beursgangers viel overigens wat tegen. Vooral Koreaanse en Japanse bezoekers bleken in de verrichtingen van de MART geïnteresseerd, maar die zijn volgens Mantel op het gebied van automatisering dan ook wat meer gewend dan de Amerikanen. 'Misschien hadden we voor de presentatie toch een aansprekende gimmick moeten voorbereiden, de MART die een fles champagne ontkurkt of zo', zegt Mantel.
De beurspresentatie heeft wel geresulteerd in een uitvoerig artikel over de MART, dat in april verschijnt in het gerenommeerde Amerikaanse vakblad Modern Material Handling. Verder hebben de WB-ers in Chicago nuttige contacten met bedrijven gelegd. 'Daar zullen zeker derde-geldstroom opdrachten uit voortkomen', meent Mantel, die verder een aantal afstudeeropdrachten en stages voor studenten heeft weten te regelen. Hij glimlacht: 'Je zit midden in het wereldje, je merkt dat je meetelt.'
Tijdens de beursdagen vertoonde de MART nog wel enkele mankementjes. 'Eén probleem was dat draagbare telefoons bleken te storen op de radiolink. De robot schoot daardoor regelmatig in de noodstop, zodat we hem weer opnieuw moesten opstarten. We gaan nu kijken hoe we de zaak beter kunnen afschermen.' Een defecte bladveer kon echter fluks worden gerepareerd.
Het voorbereiden van de trip was een hele logistieke operatie, verzucht Mantel. Zo moest er een dure transformator worden gemaakt omdat het Amerikaanse voltage afwijkt van het Nederlandse. Ook het transport van de 800 kilo zware MART was een klus. Het gevaarte moest deels gedemonteerd worden omdat het zes centimeter te hoog bleek voor vervoer als reguliere luchtvracht. Uiteindelijk gingen in vier grote kratten op transport, inclusief de zware batterijen en het part supply station.
Bij aankomst in Chicago maakten de UT-ers meteen kennis met de macht van de Amerikaanse vakbonden, wat bijna uitliep op een handgemeen bij het uitpakken van de robot met medewerkers van de beurs. Mantel: 'Volgens de voorschriften moest alles door vakbondsleden worden gedaan, van het openschroeven van de kist tot het schoonmaken van de stand.'
De reis was een dure grap. De totale kosten beliepen 18 duizend gulden, ook la betaalden de Amerikaanse gastheren de hotel- en standkosten. Via sponsors (VEB/TRD, bevriende bedrijven) is inmiddels 15 duizend gulden binnen. Mantel is naarstig op zoek naar de rest. 'WB geeft niets, maar die hebben vorig jaar 4 mille gegeven voor een andere presentatie.'
In tegenstelling tot wat december jl. in UT-Nieuws werd gemeld, kon het prototype begin januari nog niet echt assembleren, bekent Mantel. 'Pas enkele dagen voor vertrek naar Chicago was-ie zover.' De beloofde officiële UT-presentatie van de MART wordt niet voor mei 1995 verwacht. 'We moeten hier en daar nog wat sleutelen aan de robot, en onder meer de software nog vervolmaken', aldus Mantel, die alvast verklapt dat de faculteit WB een 'permanent demonstratiecentrum' voorbereidt voor de MART.
