In de Betuwe is enthousiast gereageerd op het plan van UT-hoogleraar Wind om door het aanleggen van een zg. slaperdijk een reserve rivierbedding te realiseren. Bedoelde slaperdijk komt dan ruwweg 300 meter evenwijdig aan de bestaande bandijk te lopen. Speciaal in Tiel, Ochten, Varik en andere sedert enige weken bekende dijkdorpen, vindt men het een veilig idee tussen twee 8 meter hoge dijken te mogen wonen. Heel aantrekkelijk vindt men ook de gedachte dat bij een eventuele doorbraak van de bandijk alleen de plaatsen aan de rivier enige meters onder water komen staan en de verder landinwaarts gelegen boomgaarden tenminste droog blijven. Dit laatste is van eminent belang in verband met het jaarlijkse Fruitcorso.
Het ziet echter naar uit dat het plan van professor Wind niet zal doorgaan of op zijn minst belangrijke vertraging in de uitvoering zal oplopen. Verscheidene milieuorganisaties zijn reeds bezig met het organiseren van handtekeningenacties en protestbijeenkomsten. Deze organisaties willen dat de slaperdijk evenals de Betuwelijn in een uitgegraven cuvet onder het maaiveld wordt aangelegd. De daarmee gepaard gaande extra-kosten worden voorzichtig geschat op 10 miljard.
Vanuit een woning op 100 meter achter de bandijk en in afwachting van het flexibele scherm,
J.F. Entrop, Tiel
