In beginsel leek de 2,9 miljoen gulden voor raad en CvB een redelijk uitgangspunt. Totdat recentelijk bleek dat, als de UT weer van het gebouw afwil om wat voor reden dan ook, er niet meer dan f 2,4 miljoen voor wordt verkregen. Dit blijkt uit een deze week ontvangen officieel taxatierapport. Dat zou betekenen dat de Bank te veel vor zijn pand vraat, aldus enkele raadsleden.
Het risico van vijf ton, plus allerlei bijkomende kosten (zoals een jaar lang onderhoud), enige tonnen belopend, was voor de Raad niet acceptabel. Voor het CvB overigens ook niet, al stelde Veltman met nadruk wel dat een risico van een paar ton strookt met koopmanschap op dit niveau. Veltman zei al meer met dit bijltje te hebben gehakt. Een meerderheid van de KPS zag echter het liefst dat de operatie in het geheel geen risco met zich meebrengt. Maar die 'oneervolle' optie achtte het CvB onwerkbaar. 'Daar kunnen we bij de Nederlandse Bank niet mee aankomen', aldus Veltman.
In de besloten zitting, die door vier schorsingen werd onderbroken, stemde de UR eerst (nipt) in met een amendement op het besluit, neerkomend op genoemde nul-optie. Even later verwierp de raad echter met ruime meerderheid het totale voorstel, waardoor voor het CvB weer enige ruimte is ontstaan. De ongebruikelijke manoeuvre van de UR werd de raad ingegeven door zijn behoedzame voorzitter Nico van Eck, die zich realiseerde dat instemmen met de nul-optie gelijk zou staan met het afschieten van het project. Daar is dus nog geen sprake van: de hoop is nu gevestigd op de nieuwe onderhandelingen met de Bank, om het bedrijfsrisico voor de UT binnen de perken te houden.
Zoals bekend denkt het CvB in het pand aan de Hengelosestraat een publiekscentrum te vestigen, op de voorhand vernoemd naar Leonardo da Vinci. De vraag is of de UT het centrum op eigen kracht kan exploiteren of dat het wenselijk is derden bij het project te betrekken. Als het aan voorzitter van Eck ligt zou dat het Bedrijfstechnologisch Centrum kunnen zijn, dat op steenworp afstand van de Bank ligt. In elk geval wil de de Bank aan het pand een publieksfunktie verbonden zien, al was het alleen maar, om te voorkomen dat het gebouw in handen van projectontwikkelaars valt. Van Eck is er een warm voorstander van het Da Vinci centrum commercieel uit te baten.
Nico van Eck (rechts)
