Dat bleek niet het geval; mijn serviesgoed bleef onbeweeglijk op het aanrecht staan. Daarna heb ik in een teiltje met een gestabiliseerd waterniveau handmatig een hoeveelheid vaat geplaatst, hetgeen onmiddellijk resulteerde in een hoger peil. Dit verschijnsel bleek niet afhankelijk van het gebruikte merk afwasmiddel. Ofwel, door toevoeging van vaat stijgt de waterstand, maar niet omgekeerd. Quod erat demonstrandum. Wat in het klein in de keuken geldt, geldt ook in het groot. Als ik de commissie Boertien mag geloven, dan staan in Limburg de huizen niet in het water omdat het waterpeil zo hoog is, maar is het waterpeil zo hoog omdat al die huizen erin staan. Net als bij mijn afwas. En dan is dat beetje serviesgoed van mij nog niets vergeleken bij wat ze daar in Limburg allemaal in het water plaatsen. Zandzakken, dijken en terpen. Woningen en winkels. Boerderijen met koeien; van die dikbillen zodat het lekker aanzet. Ik woon in Rotterdam, ook aan de Maas, maar bij ons zet nooit eens iemand zijn veestapel in de rivier. Wij hebben de laatste veertig jaar dan ook geen deugdelijke overstroming meer gehad.
Maar die rare Limbo's proberen met de inzet van al hun bezittingen het waterpeil iedere winter tot nieuwe recordhoogtes op te stuwen. Als nuchtere noordeling vraag je je dan af: wat bezielt ze daar in het zuiden? Zijn ze niet goed bij hun hoofd? Of is dat waterballet nog zo'n onbegrepen voorbereiding op het jaarlijkse carnaval? Voor een dieper inzicht keer ik terug naar mijn afwasteiltje. Het ding is nog behoorlijk gevuld met vaat, maar niettemin blijkt het mogelijk er een zak potgrond bij in te proppen. En wat ik dan zie, werpt een heel ander licht op het gedrag in Limburg. Het water stijgt, loopt over de rand en verdwijnt door de afvoer. Hoe hoger het water, hoe sneller de afvoer. En dat is dus waar die Limburgers op uit zijn. Dat blijkt ook als je ze goed beluistert. Ze zijn bezorgd over de waterhoogte, maar scheppen op over de afvoer die inmiddels het zesvoudige van normaal is. Nee, die Limburgers zijn zo dom nog niet. Die hebben gewoon een hekel aan water. En om er zo snel mogelijk vanaf te komen, zijn ze bereid hun hele hebben en houwen aan een afwasbeurt te onderwerpen.
