De prijzen van gas en elektriciteit stijgen hard en dat voelen studenten ook: ze moeten rekening houden met torenhoge kosten. Maar zij kunnen geen aanspraak maken op de overheidssteun van 800 euro voor huishoudens met een laag inkomen.
‘De financiële positie van studenten is enorm kwetsbaar, dus het is onacceptabel dat juist zij buiten de compensatieregeling vallen’, vindt Ama Boahene van de Landelijke Studentenvakbond.
‘Wij horen het graag!’
Met verhalen van studenten wil de LSVb druk zetten op de politiek om toch iets voor studenten te doen. Daarom is er nu een speciaal meldpunt voor hun financiële problemen. Misschien, oppert de vakbond, raken sommige studenten hun huurtoeslag kwijt omdat hun huurprijs opeens te hoog is geworden. ‘Wij horen het graag!’
In politieke debatten over de energietoeslag speelden studenten geen grote rol en gemeenten kregen het advies om de eenmalige toeslag niet aan studenten te geven. Als ze in de problemen komen, kunnen studenten wel een beroep doen op de bijzondere bijstand.
De reden: er is geen tijd om te kijken wie de toeslag echt nodig heeft en wie niet. De woonsituatie van studenten verschilt zozeer – van studentenflat tot zolderkamer – dat het kabinet hen niet blindelings 800 euro wil geven.
Geen excuus
De LSVb vindt het geen excuus, zei Boahene al eerder: ‘Dat is de verkeerde volgorde: we moeten eerst kijken wie er hulp nodig hebben en daar de regeling op aanpassen. We maken ons zorgen of het op gemeentelijk niveau wel goed geregeld gaat worden.’
Maar de regeling is dus niet aangepast. Boahene: ‘Studenten hebben vaak al schulden opgebouwd om hun levensonderhoud, studiekosten en huur te betalen. Daar komt nu nog een hoge energierekening bij.’
Jongeren tot 21 jaar vallen sowieso buiten de regeling, omdat hun ouders een onderhoudsplicht hebben. Die moeten de hogere energierekening dus betalen. Dat vindt de LSVb ook vreemd: wat als die ouders het niet kunnen betalen? ‘Financiële hulp voor studenten zou geen kwestie van geluk moeten zijn’, vindt Boahene. ‘Er zijn veel ouders die niet eens hun eigen energierekening kunnen betalen, laat staan dat zij hun kinderen kunnen helpen.’