Diesrede: rivieren, zee en Afsluitdijk

| Jelle Posthuma

Hoogleraar watersystemen Suzanne Hulscher spreekt vrijdag de diesrede uit op de 56ste verjaardag van de Universiteit Twente. U-Today blikt samen met Hulscher alvast vooruit op haar rede.

Photo by: Gijs van Ouwerkerk

Waar ga je het over hebben?

‘Over rivieren, de zee en de Afsluitdijk. Ik vertel over mijn vakgroep Water Engineering & Management (WEM) en het onderwijs bij civiele techniek. Ons onderzoek richt zich op open water. Hoe gedraagt water zich in rivieren en langs de kust? Stromend water neemt zandkorreltjes mee die de bodem voortdurend veranderen. Dat is een langzaam proces. Wij proberen te achterhalen hoe die bodemverandering verloopt zodat we slimme oplossingen voor duingebieden en rivieroevers kunnen bieden. Duurzame oplossingen zijn nodig, omdat we niet alles in beton willen gieten.’

Wat is het belang van dit onderzoek?  

‘We hebben water nodig, maar we worden er ook door bedreigd. Nederland heeft een goede naam als het gaat om kennis over water, we verdienen er veel geld aan. Ons land heeft veel geleerd van de bedreigingen in het verleden. De Nederlandse waterkennis behoort tot de top van de wereld. Dat komt mede omdat we in Nederland goed samenwerken. Ik was onlangs op bezoek in China. Daar concurreren de universiteiten onderling. In Nederland proberen we onderzoek samen aan te pakken. We hebben bijvoorbeeld het programma RiverCare, een samenwerkingsverband tussen vijf universiteiten en dertig andere partijen.’

‘Ons onderzoek is ook belangrijk, omdat we in Nederland fors ingrijpen. Alles gaat op de schop. In Nijmegen is bijvoorbeeld een nevengeul in de Waal aangelegd om de doorstroom bij hoog water te vergroten. Zulke projecten zijn ingrijpend. Wij zoeken uit welke veranderingen we kunnen verwachten van dit ingrijpen. Stel dat we een rivierbedding verdiepen. Hoe lang duurt het dan voordat het oude niveau weer is bereikt? Als na twee jaar de verdieping teniet is gedaan, dan is het niet zo’n handige ingreep. Wij leveren de fundamentele kennis om ingrepen zo duurzaam mogelijk uit te voeren.’

Hoe bereid je je voor op de diesrede?

‘Ik ben gewend om voor mensen uit mijn vakgebied te spreken. Dat zal bij de Diesrede heel anders zijn. Ik moet bedenken: wat is voor het publiek leuk om te horen? Het lijkt eigenlijk op de voorbereiding van mijn oratie. Ik zet mijn onderzoek neer in termen die voor een breed publiek begrijpelijk zijn. Dat is niet eenvoudig, want de wetenschap die erachter zit, is vaak complex en moeilijk. Het is heel fijn dat ik hulp krijg van marketing en communicatie en natuurlijk probeer ik thuis ook wel eens wat uit.’  

Marieke Huisman heeft onlangs het voorzitterschap van het Ambassadeursnetwerk van je overgenomen. Ben je op zoek naar een nieuwe uitdaging?

‘We willen graag met de East China Normal University gaan samenwerken. Ze hebben daar een groot lab. In China zijn de rivieren, en dus de problemen, van een heel andere orde. Dat is een van de nieuwe uitdagingen. Daarnaast vind ik onderzoek en onderwijs nog steeds ontzettend leuk. Ik ben heel trotst op het onderwijs dat wij neerzitten. Laatst zei een masterstudent, toen we een oud paper van mij bekeken: ‘’mevrouw, deze formule klopt niet.’’ De formule stond er inderdaad verkeerd. De zetter had een fout gemaakt. Studenten zijn onbevangen. Als ik met ze werk, hoor ik veel nieuwe dingen. Het werken met studenten is heel dankbaar en motiveert mij.’

Suzanne Hulscher spreekt op vrijdag 24 november in de Waaier. Ze is niet de eerste vrouwelijke hoogleraar die de diesrede uitspreekt. Betty Collis ging haar in 1997 voor met ‘New wine and old bottles: Tele-learning, telematics, and the University of Twente’. De academische plechtigheid begint om 13:30 (inloop). Om 14:30 uur volgt het welkomstwoord. Bekijk de speciale website voor meer informatie en registratie. 

Stay tuned

Sign up for our weekly newsletter.