‘First time at a Dutch University and this is what my American eyes see. No hundred million dollars sports facility, just a modest one built for community.’ Het zijn de eerste zinnen van de lyrics in de video. Hoe belandt een Amerikaanse Instagrammer met bijna 70.000 volgers op onze campus? We bellen met Stiteler in Pittsburgh om daar een antwoord op te krijgen. ‘Eerlijk? Ik keek naar de map en dacht: Enschede, daar ga ik naartoe. Ik zoek juist plekken op waar veel Amerikanen niet komen, want Amerikanen zijn niet de meest avontuurlijke reizigers.’
Fietsen, pannenkoeken en de Cubicus
Na een bezoek aan West-Duitsland realiseerde Stiteler zich dat hij vlakbij Nederland zat. Een land waar hij nooit eerder was, vertelt hij. Dus, zoals hij dat vaker doet, volgde hij zijn gevoel: met alleen een rugzak reisde hij door naar Hengelo en Enschede. In een hostel in de binnenstad zette hij zijn spullen neer en trok vervolgens met zijn telefoon in de aanslag richting de UT. Alles wat hem opviel, filmde hij: de klimwand, de Bastille, de Cubicus, de Union Shop. Zelfs de pizzamachine zorgde voor verbazing. ‘Serieus? Een pizzamachine? Koopt iemand echt een pizza uit dat ding?’
Tijdens zijn twee uur durende wandeling over de campus viel hem veel op. ‘Ik vind het een mooie universiteit waar onderwijs voorop staat. Er is een roboticaprogramma, een ingenieursprogramma, en er is geld geïnvesteerd in de faciliteiten. In de VS gaan honderden miljoenen naar sportcomplexen.’ Ook de toegankelijkheid viel hem op: geen zwaarbewaakte ingangen, geen bewakers met wapens. ‘Ik kon overal gewoon rondlopen.’
De video
Op de campus van de UT gebruikte Stiteler slechts één hulpmiddel: zijn
telefoon. Alles wat hij zag - van robotgrasmaaiers tot studenten in de rij voor pannenkoeken - legde hij vast. In zijn notitieapp verzamelde hij observaties voor zijn uiteindelijke songtekst. De tuinen, de Cubicus en de zee aan fietsen. Alles sloeg hij op. De ingevingen vormden de basis van zijn video. ‘Na het maken van aantekeningen, schrijf ik de lyrics en bouwt het liedje zicht langzaam op’, legt hij zijn werkwijze uit. Daarna voert hij alles in een AI-programma dat zijn teksten omzet in muziek. Voor de UT-video had hij al snel een bepaald genre in zijn hoofd. ‘Dit moest klinken als een boyband-nummer, gewoon omdat het zo in mij opkwam.’
Stiteler benadrukt dat de humor altijd van hemzelf komt. ‘Ik heb niet zoveel met AI en AI is ook niet grappig. Het pakt niet wat ik zelf zie,’ zegt hij. Daarom schrijft hij al zijn teksten zelf. Wel maakt hij gebruik van AI om melodieën te maken die hij zelf niet kan componeren. ‘Ik ben geen muzikant, maar ik weet inmiddels precies hoe ik moet schrijven zodat het goed klinkt.’ Het resultaat lijkt simpel, maar achter de video zit volgens hem veel werk. ‘Mensen denken soms: oh, het is maar AI. Maar mijn werk is geen AI-rommel, want ik steek er veel tijd in. Denk aan reizen, teksten schrijven en de beelden knippen en monteren.’
Theatercafé
Na een paar uur rondlopen over de campus belandde Stiteler in het Theatercafé, waar hem iets opviel. Geen verborgen bar, geen moeilijke regels zoals in de Verenigde Staten waar je op je 21ste pas mag drinken, maar een plek waar studenten, medewerkers en hoogleraren samenkomen. Aan de tafel naast hem hoorde hij docenten ideeën met elkaar uitwisselen, alsof het de normaalste zaak van de wereld was. ‘Dat zie je bijna nooit in Amerika,’ vertelt hij. ‘Je merkt dat ze hier bewust een omgeving creëren waar mensen willen blijven, eten en praten. Het had zo’n mooie, open sfeer.’
Alcoholprobleem
AlcoholprobleemInmiddels gaat het Stiteler voor de wind, maar zijn leven ging niet altijd over rozen. Bijna twee jaar geleden zat hij nog in een kleine, verduisterde kamer in Pittsburgh. Daar zat hij dronken en afgesloten van de wereld. ‘Toen ik drie maanden nuchter was, ging ik op zoek naar iets om mijn tijd mee te vullen,’ vertelt hij. Dat ‘iets’ bleek het maken van comedyvideo’s. Wat begon als een afleiding tijdens zijn herstel, groeide onverwacht uit tot een nieuw doel in zijn leven. Zijn filmpjes werden populair, zijn volgersaantal schoot omhoog en inmiddels is het zijn baan.
De instagrammer ziet het als een groot cadeau. ‘Het leven is veranderd. Van die donkere kamer kom ik nu op willekeurige plekken op de wereld. Het is echt ongelooflijk wat je kunt doen als je nuchter bent,’ vertelt hij openhartig. ‘Ik reis, ontmoet mensen, en nu word ik zelfs geïnterviewd. Dat was niet zo lang geleden ondenkbaar.’
‘Ik kom 100% terug’
Zijn UT-video, met inmiddels meer dan 22.000 likes, is zijn eerste productie over Nederland. Het bezoek aan de campus smaakt naar meer, vindt hij. ‘I loved it. Als een rijke Nederlander dit leest: sponsor me en ik ga naar elke stad in Nederland. Zo leuk vond ik mijn bezoek.’ Hij lacht, maar de ondertoon is serieus. ‘Het voelt alsof ik op het verkeerde continent ben geboren, want ik zie mij best in Nederland wonen.’
