‘De wolkenkrabbers in Panama heb ik ingeruild voor de bomen op de campus’

| Stan Waning

We werken bijna iedere dag met ze samen, maar hoe goed kennen we de collega’s nu echt? U-Today is benieuwd naar de persoonlijke verhalen achter het ondersteunend- en beheerspersoneel en zet ze in deze rubriek ‘On the spot’. Aan het woord is International Recruitment Officer Luigi Etienne Richards, die vandaag zijn 37ste verjaardag viert.

Photo by: Frans Nikkels
Luigi Etienne Richards.

Hoe lang ben je al werkzaam aan de UT?

Sinds juli 2019. Ik kwam twee jaar eerder rechtstreeks van Panama-City in Enschede terecht. Hier wennen was een proces. Aanvankelijk vond ik het hier niet fijn. De hoofdstad van Panama kent een crazy nightlife en is kosmopolitisch. Ik kwam hier in de winter en het was donker, koud en regenachtig. Inmiddels ben ik gewend aan Enschede en wil ik er op korte termijn zelfs niet meer weg. Waar ik moeilijk aan kon wennen waren sluitingstijden van supermarkten. Regelmatig moest ik enorm haasten. In Panama-City zijn supermarkten 24/7 open. Ik kan niet zeggen dat ik gewend ben aan het weer in Nederland, maar ik heb ermee leren omgaan.

Hoe komt een man uit Panama-City in Enschede terecht?

‘Mijn partner kwam hier in 2015 om een master aan de ITC-faculteit te volgen. Toen kwam ik hier een paar keer per jaar, maar in 2017 kreeg mijn man een baan aangeboden. We moesten toen beslissen wat we wilden doen en zijn ervoor gegaan. Daar hebben we nog geen moment spijt van gehad. Mijn lifestyle is hier veel rustiger en ik geniet van al het groen. De wolkenkrabbers in Panama-City heb ik ingeruild voor de bomen op de campus.’

Wat mis je aan Panama?

‘De vanzelfsprekendheid om elk moment van de dag naar het strand te gaan. Ik ben hier eens naar het strand geweest. Dat was in januari. Ik droeg handschoenen, een sjaal en een dikke jas en ik had het nog koud. Daar is een foto van en ik trok niet mijn vrolijkste gezicht ooit. Ik mis ook het eten, hoewel ik goed Panamese gerechten kan maken. De Panamese keuken draait meer om de ervaring en het gevoel dan om het eten zelf. Wat ik hier wel waardeer zijn de lange zomerdagen, dat ben ik niet gewend.’

Ik ben groot fan van Argentinië. Ik dacht altijd dat als ik Panama zou verlaten, dat het voor Argentinië zijn. Dat is niet gelukt, maar ik ben wel getrouwd met een Argentijn. Een mooi compromis.

Waaruit bestaat je werk zoal?

In juli 2019 begon ik namens Marketing & Communicatie als online marketeer bij de ITC-faculteit. Dat werk deed ik tot april vorig jaar, toen werd ik aangenomen als International Recruitment Officer bij het internationale team. Elke dag is anders. Ik sta veel in contact met agenten en andere partners in bepaalde landen en kom in contact met toekomstige studenten. Ik probeer studenten uit Latijns-Amerika, Bulgarije, Taiwan, Litouwen en Polen aan de juiste programma's in Twente te koppelen. Kwaliteit is daarbij belangrijker dan kwantiteit. Een goede match is leidend.'

Tijdens het nieuwjaarsontbijt fungeerde je als host. Hoort dat ook bij je werk?

‘Nee, maar ik werd daar voor gevraagd en dat leek me leuk om te doen. In Panama studeerde ik rechten, dus eigenlijk ben ik advocaat, maar mijn passie ligt in de journalistiek. Soms word ik daarom gevraagd voor zulke klussen en dat doe ik graag.’

Wat is je favoriete reisbestemming?

‘Dat is lastig kiezen. Reizen is mijn grote passie. Ik ben groot fan van Argentinië. Ik dacht altijd dat als ik Panama zou verlaten, dat het voor Argentinië zijn. Dat is niet gelukt, maar ik ben wel getrouwd met een Argentijn. Een mooi compromis. Cuba vind ik ook fantastisch. Onlangs bezocht ik Zweden en dat was ook geweldig. Ik kan niet kiezen, maar wil Panama wel aan iedereen aanraden.’

Verliefd, verloofd, getrouwd?

‘Sinds 2017 getrouwd. Mijn man, Lucas de Oto, werkt als docent in het Geo-information Processing Department binnen de ITC-faculteit. We wonen ontzettend fijn in Enschede-Noord. Ik geniet dagelijks van het stukje fietsen naar de campus. Het enige nadeel is dat we ver van Schiphol wonen. Het stuk van de luchthaven naar huis voelt altijd langer dan de urenlange vlucht vanuit bijvoorbeeld Panama of Argentinië.’

Tot slot, wat vind jij belangrijk in het leven?

‘Dat verandert door de jaren. Voor nu zou ik zeggen: het prioriteren van mezelf en het belang van me goed voelen. Mijn relatie is ook van groot belang, want we zijn hier met zijn tweeën, dus we hebben elkaar hard nodig. Daarnaast zijn mijn neefje en nichtje van essentieel belang voor mij. Zij staan heel dichtbij me en voelen soms bijna als mijn eigen kinderen. Ik kan niet wachten om ze Enschede te laten zien. Als laatste noem ik eten. Ik ben goed in het maken van Panamese gerechten. In de Panamese keuken draait het meer om de ervaring en het gevoel dan om het eten zelf.’

Stay tuned

Sign up for our weekly newsletter.