‘Een huisje in Spanje: dat is de grootste wens’

| Jelle Posthuma

We werken bijna iedere dag samen, maar hoe goed kennen we de collega’s nu echt? U-Today is benieuwd naar de persoonlijke verhalen achter het ondersteunend- en beheerspersoneel en zet ze in deze rubriek ‘On the spot’. Aan het woord is Linda Pariënte (43), medewerker inkoop.

Photo by: Arjan Reef

Hoe lang werk je bij de UT?

‘Sinds 1998, dit jaar alweer twintig jaar. Ik begon in de postkamer als planner. De laatste tien jaar werk ik op de afdeling inkoop. Daar ben ik onder andere verantwoordelijk voor de aanbestedingen van de facilitaire, onderhouds- en vastgoedcontracten.’

Heb je het, na twintig jaar, nog altijd naar je zin op je werk?

‘Ja, ik vind het nog altijd een voorrecht om op de UT te werken. Toen ik hier binnenkwam, was mijn eerste gedachte: hier ga ik nooit meer weg. Het is een briljante omgeving en een unieke werkplek.’

Wat houdt jullie op dit moment bezig op de afdeling?

‘Ik ben de afgelopen tijd druk geweest met de aanbesteding van de catering. Nu werken we aan de selectie van het ontwerpteam voor het nieuwe ITC-gebouw op de campus.’  

Verliefd, verloofd of getrouwd?

‘Ik ben getrouwd met Nico Pariënte. Hij werkt ook op de UT als medewerker onderhoud. We hebben samen vier kinderen, twee jongens en twee bonusdochters, in de leeftijd tien tot en met 29. Daarnaast hebben we nog drie kleinkinderen.’

Wat zijn je hobby’s?

‘Mijn grootste hobby is koken. Ik ben van de mediterrane keuken. Tapas, paella en stoofpotjes: eigenlijk alles wat uit Spanje komt. Dat is dan ook ons favoriete vakantieland. Mijn man gaat over veertien jaar met pensioen en onze grootste wens is een huisje in het Zuiden van Spanje voor als we later groot zijn. Ik ben een rasechte Enschedese, maar als ik ooit mijn spullen pak, dan naar Spanje.’

Wat is er zo leuk aan Spanje?

‘De mentaliteit van de Spanjaarden. De relaxte sfeer. Ze houden van het goede leven en daar proberen wij ook zoveel mogelijk van te genieten. We eten vaak samen met familie en vrienden. Ik kom zelf ook uit een hele hechte familie. Mijn vader droomde van een huis in Spanje. Dat is er helaas nooit van gekomen, want hij is maar 48 jaar geworden. Mijn vader was een sportman in hart en nieren en runde samen met mijn moeder een sportschool in Enschede. Dat sporten is mij met de paplepel ingegoten. Ik probeer drie keer in de week te sporten. Voor mij is dat heel belangrijk.’

En wat doe je verder ter ontspanning?

‘Nou, ik heb best een druk leven. Ik werk 32 uur en heb een gezin, dus heel veel tijd blijft er niet over. Maar als ik er aan toekom, kijk ik graag naar Spaanse series, vooral de zoetsappige. Een soort flutroman, maar dan op je scherm. Ik probeer op die manier ook een beetje Spaans te leren.’

Waar heb je eigenlijk een hekel aan?

‘Waar ik slecht tegen kan zijn mee-jankers. Daar ga ik nooit in mee. We hebben een prachtige werkgever; het is hier gewoon goed. Daarom heb ik niets met de notoire klagers.’

Ben je een hondenmens of een kattenmens?

‘Honderd procent een hondenmens. Ik ben opgegroeid met honden. Met katten heb ik niets: ik vind ze heel eng. Wij hebben thuis een Cavalier King Charles Spaniel.’

Tot slot, wat is voor jou het belangrijkste in het leven?

‘Wees gelukkig met wat je hebt en wie je bent. Ik denk dat ik nu gelukkiger ben dan tien jaar geleden. Dat heeft ook met volwassenheid te maken. Voor mij is de tijd met familie en vrienden het belangrijkste.’

Stay tuned

Sign up for our weekly newsletter.