RISE, dat staat voor ‘Rocketry Innovations & Space Engineering’, onthulde eerder deze maand hun nieuwste raket genaamd TINA. ‘Dat staat voor Thrust, Integrity, Navigation en Avionics’, vertelt teammanager en student technische bedrijfskunde Majed Chahwan, die het studententeam van meer dan veertig (voornamelijk) parttimers aanvoert.
Hoogte en zachte landing
De test op de militiare basis is volgens Chahwan ‘dé mijlpaal dit jaar’ voor het team. ‘We mikken op een hoogte van achthonderd tot duizend meter. Daarbij hopen we op een zachte landing waarbij de raket zo min mogelijk schade oploopt’, zegt Chahwan. ‘Of dat allemaal gaat lukken, is natuurlijk erg spannend. De raketwetenschap blijft bijzonder uitdagend.’
De lancering is vooral bedoeld om alle technische systemen te testen, van voortstuwing tot software. De vorige raket, MK4, haalde volgens hem een hoogte van bijna zeshonderd meter. Dat was vorig jaar, vandaag hoopt het team nog hoger te komen.
Drieduizend meter
Het grote doel van de studenten ligt echter nog verder weg dan vandaag en is een stuk ambitieuzer: deelname aan EUROC, de ‘European Rocketry Challenge’ in Portugal. ‘De eerstkomende editie, in oktober dit jaar, komt te vroeg. We willen in 2026 meedoen en deelnemen aan de competitie om zo dicht mogelijk bij een hoogte van drieduizend meter te komen’, zegt de teamleider.
Maar voordat het zo ver is, wacht dus eerst de vuurproef van vandaag, gevolgd door andere testen deze zomer. ‘Onze doelen zijn onder andere om een ‘hoppervoertuig’ te maken, waarmee een raket een klein stukje de lucht in gaat en vervolgens weer landt. Ook gaan we voor een zogeheten fire static test. Daarmee klikken we de motor vast aan een platform, zodat we de stuwkracht kunnen meten. We willen zeker weten dat de volgende generatie-raket genoeg kracht heeft. Die laten we via een zelfgebouwde motor op duurzame biobrandstof vliegen’, zegt Chahwan.
Geen ruimtevaarttechniek
Daar werken niet alleen teamleden aan. Het netwerk van RISE is gegroeid tot tientallen sponsoren uit het bedrijfsleven, maar het studententeam biedt ook minoren en afstudeerplekken aan. Zo werkte een afstudeerder recentelijk aan de biobrandstof en ontwierp een Saxionstudent de parachute. ‘We zijn een universiteit zonder een studie lucht- en ruimtevaarttechniek zoals in Delft. Dat is ergens wel jammer. Eigenlijk zijn wij degenen die andere studenten ruimtevaarttechniek aanleren.’
Van parttime naar fulltime
Na de zomer verandert het team van opzet. RISE ontstond in 2022 vanuit studenten van de gezamenlijke UT-VU-opleiding Mechanical Engineering. Sindsdien werkten studenten parttime aan het bouwen van raketten. Volgend collegejaar bestaat het team grotendeels uit 25 fulltime-leden van zowel de UT, Saxion als Vrije Universiteit. ‘Dat is nodig om de volgende stap te maken. We zijn nog op zoek naar enkele nieuwe leden, met name voor de niet-technische functies’, aldus de teamleider. ‘Uiteindelijk moet het team van komend jaar voortborduren op al het eerdere werk – en hopelijk een mooi resultaat behalen in Portugal in 2026.’
