UT valt buiten top 250 in Times Higher Education-ranking

Volgens de Britse ranking behoren nog altijd tien Nederlandse universiteiten tot de beste tweehonderd van de wereld. Slechts vijf landen hebben er meer: de Verenigde Staten, Groot-Brittannië, Duitsland, Australië en – voor het eerst – China.

De makers van de ranglijst kijken onder meer naar wetenschappelijke prestaties, de reputatie op het gebied van onderwijs en onderzoek, internationalisering, het aantal studenten per docent en samenwerking met het bedrijfsleven. Ten opzichte van vorig jaar, scoort de UT relatief lager op ‘teaching’ en ‘industry income’, terwijl op andere criteria redelijk gelijkmatig of zelfs iets beter wordt gescoord.

In 2011, het eerste jaar van de Times Higher Education Ranking, stond de UT op plek 185. In de jaren erna schommelde de notering tussen 149 (in 2015, het hoogst voor de UT) en 201-250 (sinds 2020).

Koploper

De Nederlandse koploper is Wageningen op plaats 59. Dat is zes plaatsen lager dan vorig jaar. Vier universiteiten klimmen op de lijst: de Universiteit van Amsterdam, Universiteit Utrecht, TU Delft en Rijksuniversiteit Groningen. De UT is een van de zeven Nederlandse dalers.

In de top tien staan alleen Britse en Amerikaanse universiteiten. Helemaal bovenaan staat voor het zevende jaar op rij de University of Oxford, gevolgd door de Amerikaanse Harvard University. De Zwitserse ETH Zürich staat op elf en de hoogst geklasseerde Chinese instelling (Tsinghua University) is de nummer zestien.

Gevaar

Ranglijsten liggen weleens onder vuur. Het gevaar is immers dat instellingen zich naar de uitkomsten gaan richten. In het verleden speelden Nederlandse universiteiten met de gedachte te fuseren, mede omdat ze samen beter zouden scoren.

De criteria zijn ook niet onomstreden. Internationalisering van staf en studenten geldt bijvoorbeeld als een plus, terwijl hier in Nederland ook kritiek klinkt op de ongebreidelde toestroom van buitenlandse studenten en de verengelsing van het onderwijs.

Verder wegen de ‘citaties’ van wetenschappelijke artikelen voor dertig procent van de score mee. Onderzoekers worden dus afgerekend op artikelen die goed scoren onder vakgenoten. Het gebruik van die citatiescores roept inmiddels flinke weerstand op. Velen menen dat je onderzoek op een andere manier zou moeten beoordelen.