Eigenlijk kwam het idee niet van Van Oort zelf. Oud-collega Martin Wassink deed het een half jaar eerder ook al: het laten drukken van mini-proefschriftjes. Simpele A5-boekjes, met daarin de meest gelezen bladzijden van het proefschrift en een link naar de digitale versie van het boekje. ‘Ik vond het een fantastisch idee’, vertelt Van Oort. ‘En dus heb ik ook 130 van zulke kleine boekjes laten drukken en 65 normale proefschriften. Op deze manier spaarde ik een hoop papier uit, maar daarnaast ook de energie die het transport - en verzendproces kosten.’ Hoeveel Van Oort precies aan milieubesparing heeft gerealiseerd, kan hij niet exact berekenen. ‘Het is lastig om met precieze gegevens te komen, want die informatie is moeilijk te achterhalen. Ik heb in ieder geval zo’n 10.000 vellen papier bespaard, en dat ligt ongeveer tussen de 1 tot 10 bomen.’
Om voortaan alle papieren proefschriften in de ban te doen, daarvan is Van Oort zelf geen voorstander. ‘Het is ook niet mogelijk, omdat je nu nog verplicht bent om er minimaal 12 te laten drukken. Onder andere voor het archief in bibliotheek. Zelf vind ik het ook prettiger om in een boek dingen na te zoeken dan online. Een boek leest gewoon prettiger.’ Wel weet Van Oort dat zijn eigen promotor – hoogleraar Stefano Stramigioli – geen papieren proefschriften meer wil ontvangen. ‘Hij is idolaat van zijn Ipad en leest daar dus ook de proefschriften op.’ De promovendus zelf vindt het mooi dat er nu de keuze is om enerzijds in beperkte oplage en in kleiner formaat te drukken en daarnaast een pdf te gebruiken. ‘Na vier jaar hard werken is het resultaat toch mooier om te zien in een boek, dan op een pdf-je.’
