Eenden, stenen en wijwaterbakjes

Verzamelwoede is een project dat tijdens het kunstenfestival Grenswerk te zien is. Niet alleen in de Enschedese binnenstad, waar het evenement zich voornamelijk afspeelt, ook in gebouw de Spiegel zijn verzamelingen te bekijken van UT-medewerkers en betrokkenen. De expositie duurt tot maandag 7 november. Sandra Pool De kerk op het stationsplein, gebouwd uit grote, gekleurde legoblokken, is eigenlijk ook een verzameling, vertelt Lieke van Gorp, oud-student Industrieel Ontwerpen en medewerkster bij Grenswerk. ‘Mensen verzamelen zich in het geloofsgebouw.’ Het kleurrijke pand is een van de vele kunstprojecten komende week. Ook bij mensen thuis en in galeries in het centrum tonen verzamelaars hun objecten. ‘Dat varieert van kunstgebitten tot barbiepoppen’, zegt Van Gorp. In totaal zijn er 43 collecties te zien. De verzameling eenden van Jo de Vries, de moeder van Hannah de Vries, hoofd van het Vrijhof Cultuurcentrum, is er een van. De vrolijke beestjes staan opgesteld in twee vitrinekasten in de Spiegel. ‘Het zijn er zevenhonderd’, vertelt Hannah de Vries. ‘Ik heb ze geërfd. Mijn moeder is onlangs overleden en wat doe je dan met zo’n verzameling? Gelukkig kwam Grenswerk. Ik vind het heel mooi om ze allemaal bij elkaar te zien. Het ontroert me. Er zitten hele lelijke eenden tussen. Die waren ingepakt in dozen. De mooie exemplaren had mijn moeder thuis uitgestald.’ De Vries vertelt dat haar moeder op 20 maart 1933, op achttienjarige leeftijd, begon met verzamelen. ‘Ze lag die dag in het ziekenhuis en kreeg een gele eend van haar schoolvriendinnen.’ Familie en vrienden mogen tijdens de expositie eenden uitzoeken die ze willen houden. ‘Er is een Belgische meneer die verzamelt verzamelingen. Misschien dat hij daarna interesse heeft’, zegt De Vries. Tessa Lieffering, medewerkster Vrijhof Cultuurcentrum, heeft haar stenen mét streep meegenomen naar de Spiegel. In 1999 nam ze tijdens haar vakantie de eerste steen mee uit Noord-Noorwegen. ‘Je hebt daar een prachtig strand, ik zeg lekker niet waar, en daar vond ik er één. Tegenwoordig maken we een omweg om nog even naar dat strand te gaan.’ Inmiddels heeft ze er heel wat vervoerd naar Nederland. De stenen zijn allemaal voorzien van een streep. Wit of in kleur. ‘De lijnen zijn zo strak dat het haast menselijk is. Dat zoiets perfects in de natuur ontstaat, boeit me. Ik mis mijn stenen nu ze hier zijn. Ze staan anders gewoon bij mij in de huiskamer.’ Tonnie Buitink, evenementenmanager, heeft thuis ook kale plekken aan de muur. Hij heeft een selectie uit zijn wijwaterbakjesverzameling beschikbaar gesteld voor de expositie. In totaal heeft hij er 250 stuks. ‘Ik kom uit een groot gezin en heb altijd al wat met de kerk gehad’, zegt Buitink. ‘Je begint met één bakje en zo gaat dat steeds verder. Ze komen overal vandaan. Deze uit Vietnam en deze uit Portugal. Zie je hoe mooi de beelden zijn afgewerkt? We kopen niet om het kopen’, benadrukt hij. ‘Alleen de mooie wijwaterbakjes krijgen thuis een plekje aan de wand.’ Naast de genoemde verzameling zijn in de Spiegel nog een collectie lp’s te zien en een verzameling puntenslijpers. Grenswerk is van 24 september tot en met 2 oktober.