 |
| Bart Janssen: ‘Je ziet onze karts niet zo snel in een spin terecht komen. Daar pakken wij de winst.’ Foto: Gijs van Ouwerkerk |
Bart Janssen weet alles van auto’s en autosport. Als klein kind al, tijdens het dagelijkse ommetje aan de hand van oma, dreunde hij moeiteloos alle automerken op, met hun bijzonderheden. De liefde voor ronkende bolides en rappe karts zit diep.
Grote stapels bladen over autosport liggen er bij Janssen thuis, en veel racespellen. Maar er gaat volgens hem niets boven zelf racen. Zelf met de handen aan het stuur en de voeten op de pedalen en een beetje bijgassen. Janssen (21) heeft een rijbewijs sinds zijn achttiende, maar een auto is er nog steeds niet. ‘En om nu het pedaal in de auto van pa en ma in te drukken is ook al zoiets. Dat vinden ze niet zo prettig.’
Het is volgens de Drienerlose coureur zeker niet alleen de snelheid die hem boeit in de auto- en kartsport. Het is vooral de controle op die snelheid waar hij iets mee heeft: ‘Wanneer rem ik af voor een bocht en hoe neem ik de bocht. Welke lijn neem ik en wanneer wijk ik daarvan af.’
Met de timing van Janssen zit het wel goed. Althans: de coureur van het team van A La Kart voert de ranglijst in de bedrijvencompetitie aan. In deze competitie neemt Janssen het samen met zijn twee racemakkers op tegen liefst zestig andere ploegen. Van de vijf wedstrijden werden twee races gewonnen, twee keer was er een tweede plaats en één keer een derde. Met nog één wedstrijd te gaan heeft de ploeg volop uitzicht op een titel.
Volgens de UT-coureur is dat vooral te danken aan het feit dat zijn team weinig fouten maakt en goed op elkaar is ingespeeld. ‘Bij de pitstoppen’, legt de coureur uit, ‘laten we als team nauwelijks tijd liggen. Maar de belangrijkste reden van onze goede resultaten is dat we alle drie gewoon weinig fouten maken.’ Er worden in het team van A La Kart ook weinig snelheidsrisico’s genomen. ‘Je ziet onze karts niet zo snel in een spin terecht komen en dat gebeurt bij andere teams vaker. Daar pakken wij de winst.’
De wedstrijden worden meestal gehouden op de kartbaan in Oldenzaal. Een overzichtelijke baan waar de coureurs goed zicht hebben op elkaar. Janssen daarover: ‘Dat overzicht is wel een voordeel, maar het is ook wel spannend op een baan te racen waar je elkaar nauwelijks kunt zien.’
Janssen noemt als voorbeeld de baan in het Duitse Emsbühren. Omgeven door groen. ‘Omdat de baan zo bedekt is moet je snel reageren en dat is wel een uitdaging. Bovendien is de baan een stuk sneller dan in Oldenzaal. De bochten zijn dieper, waardoor je meer snelheid ontwikkelt en er ligt meer rubber op de baan. Dat maakt een baan ook niet langzamer’, aldus Janssen.
Volgens Janssen worden op de baan in Duitsland snelheden van 160 tot 180 kilometer per uur gehaald. Die snelheid ligt met de karts van A La Kart een stuk lager, maar ook in de viertakt ‘karretjes’ van de Drienerlose vereniging zijn snelheden van 100 km per uur eerder regel dan uitzondering. Maar de eerstvolgende uitdaging is eind deze maand als de zesde en laatste competitiewedstrijd op het programma staat in de competitie die het team wil winnen.
Andere uitdaging voor de vereniging is het ledental op te schroeven van veertig naar vijftig. ‘Op een technische universiteit moet dat toch mogelijk zijn. Er zijn ook wel jaren geweest met zestig leden, maar nu is het wat minder.’ Volgens Janssen ten onrechte. ‘Je verwacht toch wat meer animo op een technische universiteit. Bovendien heeft een aantal leden van ons in het verleden de overstap gemaakt naar de autosport en daar ook successen in geboekt. Dat is voor ons mooie reclame.’
