Los van de vraag wat Scheringa nou eigenlijk te melden had: geen enkele UT-instantie kan een zaal of gebouw van de UT zomaar tot besloten gebied verklaren. Stress deed dat toch om de `pers' uit te sluiten (dat leverde een goedkoper tarief op) zonder daar toestemming van de UT voor te vragen. Die zou niet verleend zijn, omdat de gebouwen van een universiteit in principe openbaar zijn. Dat was bepaald niet slim van Stress. Het dringende advies vooraf (in diverse telefoongesprekken en mailtjes) van de kant van het UT-Nieuws om de zaak anders aan te pakken -dit om onheil te voorkomen- werd daarbij in de wind geslagen.
Wat Stress in al zijn ijver ook vergat bij het binnenhalen van een bekende, zij het niet onomstreden Nederlander, was het feit dat de redactie van UT-Nieuws ook bestaat uit medewerkers en studenten van deze instelling en dus alleen al daarom toegelaten had moeten worden tot de lezing. En dat er dan over geschreven gaat worden, is een consequentie die Stress bij het sluiten van het contract met het lezingenbureau had kunnen weten. Daar ging het dus al fout. En het is natuurlijk misleidend dat de organisatoren de redactie eerst enthousiast vragen een prominente vooraankondiging te maken van de lezing en vervolgens de deur dicht doen. De verwijdering van een van onze verslaggevers gebeurde overigens door een beveiliger van Scheringa zelf. Dat is nogal ongebruikelijk, laat staan geoorloofd. De UT-security was er niet van op de hoogte. Daar zal dus nog wel even over gepraat worden, maar dit terzijde.
Intussen heeft het CvB het Stress-bestuur gewezen op zijn beoordelingsfout. Die wordt ook erkend. Een beetje bestuur communiceert dat dan ook naar zijn achterban en blijft niet met een beschuldigende vinger naar een persorgaan wijzen. Scheringa heeft daar ook een handje van. Bel even. Een goed gesprek met de redactie kan verhelderend werken.
Bert Groenman,
hoofdredacteur
