De woonruimte die Krijgsman deelt met zijn vijftien huisgenoten, verschilt niet zo gek veel van het doorsnee-studentenhuis: bierdoppen op de grond, lege flessen in de vensterbank en drie verschoten banken, die qua stijl net zoveel met elkaar gemeen hebben als Giuseppe Verdi en Marilyn Manson. Een oude koel/vries-combinatie doet dient als pc/tv-meubel en zit verder volgestouwd met bordspellen als Catan, Machiavelli en Eufraat & Tigris.
Het was een grote, prestigieuze programmeerwedstrijd, de Code Jam 2005 van ICT-gigant Google. Meer dan veertienduizend mensen deden mee aan het spektakel. De honderd besten, onder wie Krijgsman, togen op kosten van Google naar de Verenigde Staten om daar voor de uiteindelijke winst te gaan. Daar, in Mountain View California, ontbrak het de deelnemers aan niets, vertelt Krijgsman. `Het was wel een fatsoenlijk hotel, ja', vertelt hij met veel gevoel voor understatement.
Na de voorrondes, die de deelnemers thuis doorliepen, volgde twee weken terug de finale. Op het hoofdkwartier van Google, `Googleplex', moesten de honderd finalisten (`niet iedereen was even gezellig, er zat een aantal échte nerds tussen') in de eerste ronde drie wiskundige problemen oplossen met zelf geschreven programma's in de computertalen Java, C++, C# en Visual Basic. `Dan zit je met z'n allen in een grote zaal. Je krijgt een half uur voorbereidingstijd, waarin je templates intikt, de standaarden die je altijd gebruikt, en macro's samenstelt.' Tijdens de tweede ronde konden de finalisten punten verdienen door fouten in elkaars programma's op te sporen.
Zelfs voor iemand met zijn achtergrond - Krijgsman is vierdejaars informatica en derdejaars toegepaste wiskunde - een lastige puzzel. Toch hoefde hij slechts één kandidaat boven zich te dulden: de Pool Marek Cygan. Het leverde hem, naast vijfduizend dollar (`dat komt voorlopig bij de rest te staan'), een uitnodiging op om een internship, een soort stage, af te werken bij Google. `Ik had niet verwacht zo hoog te eindigen, al gaf ik mezelf een redelijke kans om de toptien te halen', vertelt de 21-jarige student. In eerste instantie eindigde hij als vierde, maar nadat medewerkers van Google de gevonden formules hadden onderworpen aan een check, bleek zijn oplossing beter te zijn dan die van twee andere programmeurs. Het gat dat de nummer één Cygan had geslagen, was niet meer te dichten, maar de tweede plaats was voor Erik-Jan. Vorig jaar eindigde Krijgsman nog als vijftigste.
De kunst van het programmeren maakt `Krijgertje', zoals zijn nick luidt, zich eigen in de brugklas. `Ik heb toen de programmeertaal Pascal geleerd', vertelt hij. `Mijn moeder had daar een boek over. Ik probeerde spelletjes te maken en ben bijvoorbeeld een tijdje bezig geweest met Monopoly.' Gaandeweg zijn voortgezet-onderwijsperiode neemt de belangstelling toe en begint Krijgsman op internet te zoeken naar wiskundige problemen, die met zelf geschreven programma's opgelost kunnen worden. `Het is een beetje als puzzelen. Je gaat net zo lang door tot het werkt. Het duurt niet zo lang, maar het is ontzettend uitdagend.' Een directe relatie met zijn werk bij IT-bedrijf Claves, waarvoor hij software schrijft voor webapplicaties, heeft het niet, al kent het zeker raakvlakken. `Je analyseert een probleem en pakt dat vervolgens aan.' Lachend: `Mijn baas zei me laatst dat-ie tegenwoordig meer telefoontjes krijgt over mij dan van klanten.'
Tussen de bedrijven door voetbalt hij op zondag bij voetbalvereniging Hengevelde. `Een gezelligheidsteam hoor', relativeert hij, doelend op de in het amateurvoetbal beroemde `derde' helft. `Druk? Ja, soms schiet er wel eens iets bij in.'
Krijgsman vertrekt volgende week opnieuw naar de Verenigde Staten om deel te nemen aan de finaleronde van TopCoder, het officieuze wereldkampioenschap programmeren. In Santa Clara, California, strijden van 12 tot 14 oktober `s werelds beste programmeurs om de titel. `Die wedstrijd is nog prestigieuzer', vindt Krijgsman, `er hangt daar ook veel meer een echte wedstrijdsfeer. Ik verwacht niet dat ik daar kan winnen. Maar, als ik de finaleronde weet te halen, dan kan er natuurlijk van alles gebeuren.'
