Tijdens een algemene vergadering in Boedapest afgelopen weekeinde is zijn opvolger gekozen. Het is ook wel mooi geweest zo. Samen met zijn vice-voorzitterschap is hij nu al ruim een jaar actief in het AEGEE-Europe bestuur. De helft van zijn tijd is hij op pad, hetzij naar AEGEE-evenementen, hetzij als vertegenwoordiger van de vereniging. Zijn studie ligt dus al geruime tijd goeddeels stil. Maar op de vraag of hij het anderen zou aanraden klinkt het volmondig 'ja'.
'Het is echt heel leuk, je leert er veel van, met zoveel mensen samenwerken. Je reist veel, ontmoet veel mensen, je ziet veel. Je leert binnen een multiculturele groep samen te werken. Dat is frustrerend, maar ook uitdagend.' De stereotyperingen over Noord- en Zuideuropeanen bleken waar, constateerde hij. 'In het zuiden wordt veel relaxter omgegaan met tijd, is men emotioneler. Mensen uit het noorden hebben een sterke hang naar structuur, zijn bureaucratisch, iedereen moet gelijk worden behandeld, je kunt geen deals sluiten, zoals ze in het zuiden gewend zijn te doen.'
Lastig is dat wel eens, tijdens vergaderingen. Het valt natuurlijk sowieso niet mee een bestuur van veertien personen te coördineren, vooral niet als de leden verspreid zijn over evenzoveel plaatsen in zeven landen. 'Godzijdank hebben we tegenwoordig wel de mogelijkheid via e-mail te communiceren.' Een keer in de anderhalve maand komt het voltallige bestuur bijeen, bij voorkeur tijdens een interessante AEGEE-activiteit. 'Dan praat je twee, drie dagen tien uur per dag, alleen maar over AEGEE. Het is vooral veel informatie uitwisselen. Daarom heb je een goede agenda nodig, anders wordt het niks.'
Iedereen achter z'n gat aanzitten, dat is het werk van een voorzitter volgens Van Iterson Scholten. Zorgen dat het gebeurt, dat het op tijd gebeurt en dat het goed gebeurt. Veel mailen, bellen en schrijven, zodat hij zich soms afvraagt: wat heb ik nu eigenlijk gedaan vandaag.
Locals
AEGEE is decentraal georganiseerd. De 134 'locals' zijn onafhankelijk en functioneren zelfstandig, maar werken samen binnen de Europese vereniging. Daarnaast bestaan er veertig 'contacts', potentiële locals. In de eerste tien jaar van het bestaan heeft AEGEE dus een onstuimige groei doorgemaakt. De locals organiseren regelmatig lezingen, workshops, congressen en minder serieuze activiteiten voor alle AEGEE-leden. Ook bestaan er dwarsverbanden tussen de locals in 'Working Groups', waarin een bepaald thema centraal staat.
Van Iterson Scholten is al vanaf het begin van zijn studie lid van AEGEE-Enschede omdat het hem wel een leuke club leek tijdens de introductie en omdat hij altijd al was geïnteresseerd in het buitenland. 'Dan kom je erachter dat je eigenlijk niet zoveel weet van Europa, maar dat het heel fascinerend is.' Hij belandde in de organisatie van een symposium en later van een congres, raakte betrokken bij verschillende commissies en werd algemeen bestuurslid. Steeds meer mensen buiten Enschede leerden hem kennen en hij werd gevraagd zich kandidaat te stellen voor het Europese bestuur.
Daar heeft hij wel over getwijfeld, maar omdat het toch 'een unieke ervaring is' besloot hij het te doen. In Montpellier tijdens een algemene vergadering werd hij gekozen tot vice-voorzitter. Lobbyen onder de zeshonderd aanwezigen was niet zo heel erg nodig. 'Mijn kop was al redelijk bekend.'
Gaaf
Een half jaar later werd hij gevraagd het voorzitterschap op zich te nemen. Ook toen moest hij eerst eens even goed nadenken. 'Als voorzitter ben je overal voor verantwoordelijk, je krijgt alles op je dak. Bovendien betekende het nóg meer werk.' Een bijeenkomst van een Working Group in Italië gaf de doorslag. 'Dat was heel gaaf, er kwam heel veel uit. Toen dacht ik, ik doe het.'
Hij zou het wel leuk vinden om straks als TBK-ingenieur bij een Europese instantie te werken, alhoewel hij door zijn bestuurswerk ook de andere kant van de medaille heeft ervaren. 'Het is een enorme bureaucratie, het duurt soms tijden om simpele dingen te beslissen.'
Egens van Iterson Scholten
