In de inleiding van de Biennale-krant schrijft Donald Mader dat het in deze tijd, waarin we worden overspoeld met beelden, steeds belangrijker wordt data op de juiste manier te verwerken. 'Lang voor de komst van de elektronische data processors, was er het menselijk brein, de verwerker van zintuiglijke 'data'. Het werk van een kunstenaar kan bij uitstek worden gezien als model voor het verwerken van data: de kunstenaar verzamelt zintuiglijke impressies, slaat ze op en sorteert ze, om ze uren, weken of jaren later opnieuw tot een kunstwerk te rangschikken. Het is dan ook niet ongewoon een beroep te doen op kunstenaars als we iets willen leren over het verwerken van gegevens.' Volgens Mader geeft de Biennale een beeld van de strategieën die kunstenaars hanteren in het omgaan met de stortvloed van beelden om ons heen.
Gekozen is daarbij voor kunstenaars die op een of andere manier werken met foto-mechanisch of elektronisch bewerkte beelden. 'Wat al deze kunstenaars bindt is niet zozeer de obsessieve handeling van het beelden verzamelen (het obsessieve creëren van beelden of het obsessieve aanleggen van een verzameling), maar meer de obsessie voor het denken in termen van beelden of voor het gebruik van beelden als basis voor het werk.'
De biennale-krant geeft een aardig beeld van hoe dit in de praktijk uitpakt. Soms gaat het om letterlijke collages van verzamelde foto's, waarbij de ene kunstenaar gebruik maakt van computers en andere apparatuur, terwijl de ander van het 'ouderwetse' knip- en plakwerk. Soms gaat het ook om veranderde of samengestelde werkelijkheden, die vervolgens op foto worden vastgelegd.
Naast foto's wordt ook gebruik gemaakt van ander beeldmateriaal, zoals cd-rom, video en internet. Ook zijn diverse foto's verwerkt in 'installaties'. Als je in de installatie 'America's finest' van Hershman (VS) door het vizier van de M-16 (het neusje van de zalm onder de Amerikaanse wapens) kijkt, krijg je allerlei historische wreedheden voorgeschoteld. Zoals van kunstenaars verwacht mag worden, hebben ze op een creatieve en vaakongewone manier de mogelijkheden van nieuwe technieken in hun kunst ingepast.
Daarbij valt het dan extra op, dat de organisatie van het festival zelf nog onvoldoende gebruik maakt van de mogelijkheden van de nieuwe media, zoals bijvoorbeeld Internet. Zo kan men via (http://trimm.wirehub.nl/trimm/fbe/) een overzicht krijgen, van wat er allemaal te zien is op het festival. Helaas is het hier niet mogelijk om foto's of zelfs bewegende beelden te bekijken, terwijl dit medium zich daartoe bij uitstek leent, zoals andere kunstprojecten laten zien. Het enige wat men op de pagina's kan zien is de tekst die ook al in de programma-krant staat.
Naast de tentoonstelling van de verschillende kunstwerken zal op 4 november in de Vrijhof een symposium worden gehouden over de gevolgen van het grote aanbod aan beeld- en ander materiaal, dat tegenwoordig via verschillende media (waaronder met name internet) beschikbaar is geworden. Een zevental sprekers (uit VS, GB, Canada en Nederland) zal hier in een aantal lezingen ingaan op ethische, esthetische, culturele en sociale gevolgen van de nieuwe mogelijkheden. De dag zal worden afgesloten met een rondetafeldiscussie.
De tentoonstellingen zijn te zien in: Rijksmuseum Twente, Kunstcentrum Marktzeventien, De Bank, De Villa, Fotogalerie Objektief, Galerie Beeld & Aambeeld, Galerie Broekhuis en de Vrijhof. Toegang tot het Rijksmuseum, waar de meeste kunstenaars te zien zijn, kost f5,-. De overige tentoonstellingen zijn gratis. Het symposium is op 4 november in De Vrijhof van 9.30 tot 18.00 uur; kosten zijn f65, respectievelijk f40,- voor studenten. Reserveren is noodzakelijk in verband met een beperkt aantal plaatsen. Voor meer informatie en aanmelden kan men bellen met 4325812 of kijken in de programmakrant.
'Partial Continua' van Hamish Buchanan
