Even leek het bij Hans Dulfer mis te gaan, toen de saxofonist steil achterover viel nadat hij te veel lucht in zijn instrument had geblazen. De pa van Candy klauterde echter weer snel op de been, waarna het concert vrolijk kon doorgaan. Natuurlijk lag de nadruk bij de jam-sessie op de blazers. Om beurten en soms samen speelden zij een solo. Het concert was geslaagd, meenden velen.
De rest van de dag werd gevuld door campusverenigingen en campusbands voor vrijwel lege zalen. Blijkbaar is het publiek 's middags niet warm te krijgen voor een voorstelling. 's Avonds liep het wat beter, mede door het grote aantal hoogwaardigheidsbekleders. Zij luisterden naar het concertstuk 'Het meisje van Arles', dat werd afgewisseld met een voordracht uit het gelijknamige toneelstuk. De combinatie tussen muziek en voordracht was goed gekozen en deed zelfs de paar valse noten van de violen vergeven.
Leuk werd het bij het optreden van de Piranha's. Na een korte theatersport-wedstrijd tegen Pro Deo, kwamen ze terug voor een langere improvisatie. Gekleed in extravagante kostuums namen ze het publiek mee naar Mururoa, waar Jan Jaap Goedbloed zo druk bezig was met het openen van zijn blikje doperwten, dat hij de schone demonstrante niet zag. Leuke vondst was, dat de straling geleid had tot mutaties, waardoor nieuwe wezens waren ontstaan. Zoals miljoenen jaren geleden uit een vis een amfibie ontstond, ontsproot nu, door mutatie, uit een vis een lama, een sprinkhaan en het evenbeeld van Jan Jaap Goedbloed. Vlot en overtuigend spel, met leuke liedjes (iedereen is een doperwt). Een zeer vermakelijke voorstelling.
Afsluiter was Captain Gumbo, die Fratsen moest vervangen. Hun Frans-Amerikaanse Cajun-muziek sloeg duidelijk aan bij het publiek. Er werd veel gedanst, gelachen en meegezongen. Het was een leuke afsluiting, die meer publiek verdiend had.
.pic 2musica.gif Het openingsconcert van Musica Silvestra
