Grapje
De meeste leden van de U-Raad lieten zich vrolijk de mond snoeren. Ook Theo Popma en Frits Schutte konden er wel om lachen. Maar Ben niet. Ben werd boos. Hij stoof weg. En bleef weg. Eerst gingen ze gewoon door in de raad, alsof er niks aan de hand was. Maar toen kwam voorstel 64 onder de hamer. Daar was Ben voor nodig, dus dat werd even overgeslagen. Toen moest nog een vraagje onbeantwoord blijven, en nog een...
Frits en Theo deden hun best, maar Ben is nu eenmaal onmisbaar. Waar is hij toch, vroeg eindelijk een raadslid. De voorzitter hield het erop dat 'hij wat bezwaar had tegen de toneelspelers'. Uiteindelijk moest de vergadering worden geschorst, zonder Ben had het geen zin verder te vergaderen.
Gelukkig kwam hij weer boven. Blijkens zijn kwinkslagen was hij niet meer boos. Later zou hij beweren dat hij het maar had gespeeld. Dat het zijn manier was om te protesteren tegen deze protestactie. Ja, ja, joviale Ben zal toegeven dat hij niet tegen een grapje kan.
Kolonie
Doet de commotie over de samenwerking UT - Institut Teknologi Bandung, eerder dit jaar, nog een belletje rinkelen? Het CvB bleek buiten de U-Raad om op verzoek van ITB een nieuwe, gewijzigde versie van de samenwerkingovereenkomst uit 1994 te hebben getekend. Een faux-pas, ook omdat de nieuwe overeenkomst niet langer refereerde aan het mensenrechtencharter van de VN, en verder de bepaling bevatte dat de UT zou zorgen dat haar medewerkers zich in Indonesië zouden onthouden van 'politieke' activiteiten.
Wat blijkt? Het CvB heeft de pijnlijke misstap, ondanks het traineren van ITB, via de wegen der stille diplomatie recht kunnen zetten. De U-Raad kreeg dinsdag te horen dat de oude, door haar goedgekeurde overeenkomst weer gewoon van kracht is, inclusief verwijzing naar het VN-charter en zonder de gewraakte bepaling. Alle andere versies vervallen.
Raadselachtig aan het opgeblazen zaakje blijven de beweegredenen van ITB. Maar de speldeprikken die de Indonesische autoriteiten tijdens Beatrix' staatsbezoek uitdeelden (zoals dreigen met executies) geven te denken. Gezien de schuldcomplexen die het onverwerkte koloniale verleden nog in Nederland losmaakt, zal niets de voormalige gekoloniseerden groter genoegen doen dan het ringeloren van de belanda's via hun achilleshiel: de mensenrechten. Het ITB moet het UT-gemodder vast glimlachend gadegeslagen.
