Rook
De geur van goed doorbakken lucht hing er al wat omheen. Ook de nakende komkommertijd doet het wantrouwen stijgen. Bij navraag blijkt iedere betrokkene alle plannen te ontkennen. 'Uit het verband gerukt', 'onzin', 'niets van waar', luidden de reacties. Dat kan twee dingen betekenen. Of de medewerker van de Volkskrant is in zijn hebberigheid in deze slappe nieuwstijden gevallen voor iets dat een mooi nieuwtje leek, maar het niet was. Of de bestuurders zijn zich dood geschrokken nu hun plannetjes breed uitgemeten in de krant staan en hebben besloten alles, maar dan ook alles te ontkennen.
De betrokken onderwijsverslaggever van de Volkskrant blijkt niet te bereiken te zijn voor verlossend commentaar. 'Hij is op pad', krijgen we te horen. Waarschijnlijk is hij bij de TU's om te bekijken hoe ze het voor elkaar krijgen om zonder vuur voor veel rook te zorgen.
Bel D.E.L.
Nou, vooruit. Echt goedkoop is het niet, maar omwille van het UT-gevoel laat je je dan toch overhalen. Je werkt je als nieuwkomer door de berg reclamemateriaal die uit de welkom-envelop komt vallen (vertrouwelijk!) en vult het formulier in van de collectieve ziektekostenverzekering: D.E.L. Want dit mag dan het ik-tijdperk zijn, een beetje solidariteitsgevoel is er nog steeds. D raagt E lkanders L asten, samen sterk, doneer in de stakingskas, dat gevoel.
Nu is deze collectieve ziektekostenverzekering niet helemaal wat de naam belooft. D.E.L., waar kennen we dat van? God ja, van die knullige advertenties in de omroepblaadjes. Bel D.E.L! Niks Dragen van Elkanders Lasten, het is gewoon een ordinaire winstmaatschappij die zegt een 'speciaal en alleen voor u, meneer of mevrouw UT-werknemer!' lucratief bulkcontract met de universiteit te hebben afgesloten. Wie slim is en bij collega-verzekeraars een 'uw eigen speciale offerte toekomstige klant!' aanvraagt, leert dat D.E.L. helemaal niet zo goedkoop is. Dat hebben in elk geval twee van de vijf redactieleden alhier ervaren, en met hen gaat het financieel gezien voor de wind.
Een paar weken terug heeft de wolf zijn schaapskleren definitief verloren. Voortaan, oekaast D.E.L., wordt de premie niet meer van het salaris, maar van de privérekening van de klant afgeschreven. Gevolg: D.E.L. kort met ingang van de nieuwe regeling op het salaris én schrijft van de rekening. Sorry, zegt het hoofdkantoor, we innen de premie voortaan niet op het eind, maar aan het begin van de maand. Dus betaal je een maand twee keer.
De u-raad boos: 'Onzorgvuldig!'
Het College verzoent: 'Wie er last van ondervindt mag zich met Personeel en Organisatie in verbinding stellen.' Solidariteit, heet dat.
