Zwart-groen-grijs, maat achteneenhalf en ontworpen volgens de minimal design philosophy - dat zijn ze. Niet echt de droom van de doorgewinterde hardloper. Adidas, had verkoper Kees Timmerman met professionele stem gezegd, dat is een voetbalmerk. En dan de kleur. Jochem Pater - goed voor een nachtetappe van elf kilometer en wie weet de winnende tijd - schudt zijn hoofd. Wit. Echte schoenen zijn toch wit. Koop nooit schoenen omdat je ze mooi vindt. Later zegt hij: toch een goede keuze. Ze passen bij je en je vindt ze nog mooi ook.
Bijna honderdtachtig gulden vor een stel witte. De prijskaartjes taxerend in het Enschedese Running Center is dat niet duur. Serieus hardloopschoeisel kost rond de tweehonderd gulden, weten de profs. Niet meer, niet minder. Timmerman vulde zijn schappen ooit met twaalf paar Nike Air Max II: 'Driehonderdnegenentwintig gulden en allemaal verkocht aan schoolpleinjeugd. De schoen als statussymbool.'
Loop een moderne sportschoenenwinkel binnen en je staat versteld. De tijd van het hulpvaardige winkelmeisje dat bij het passen de veters strikt is voorbij. Tegenwoordig wordt de voet van de koper geanalyseerd met video-apparatuur. Je vraagt je af waarom: is het beter voor de voeten van de klant of de kassa van de verkoper?
De automatische loopband draait en op de kleurentelevisie daarachter verschijnen twee hollende onderbenen. Timmerman en Pater analyseren de tred. Beetje brede voet, wat hoge wreef. Opmerkelijk neutraal contact met de ondergrond. Fijne afwikkeling. Rechts proneert wat, maar niet onrustbarend.
Van proneren - de binnenkant van de voet helt dan naar binnen - heeft het gros van de lopers last. Het is een lichte vorm van platvoeten, zegt Pater, en hij kan erover meepraten. Zijn schoenenliefde, de Saucomy Courageous II, is sterk antipronerend. Daarvoor is de zool aan de binnenkant van de voet voorzien van een stug stukje kunststof: het antipronatieblok.
Het kan ook andersom. Op de buitenkant van de voet lopen heet suprineren. Anti-suprinerende schoenen hebben een verharding aan de andere kant.
Zes blinkend witte paren staan als een halvemaan om het krukje. Tijd voor het kiezen van een dempmethode. Elke keer dat de voet de grond raakt krijgt het been een klap van drie keer het lichaamsgewicht en die dient opgevangen. Wie blessures wil voorkomen zorgt voor goede schokdempers. Een beschadigd beenvlies, dat komt ervan als je met zaalschoenen door de bossen jaagt.
Ze willen graag uitvinders zijn, die schoenmakers. Zelfs wanneer er helemaal niets uit te vinden valt. Dan zetten ze gewoon plus achter de naam: Torsion Allegra Plus of Aztrek Plus. Verkoper Timmerman moet er om lachen.
Wat dempen betreft heeft elk merk het wiel uitgevonden. Adidas bedacht het torsion-systeem, Nike de beroemde air. Asics stopt er gel in, Reebok hexalite en Saucomy v-vormige filters met luchtbellen ertussen. Het klinkt allemaal net iets te plausibel. Zo op het eerste gevoel is er nauwelijks verschil. Als het maar dempt. En past.
Deze dempen en passen. Goed vastgezet in de hiel, achterin is nog net ruimte voor een duim. Jochem Pater en Klaas Timmerman gokken op tweeduizend kilometer hardloopgenoegen.
