Terwijl volleybalgoeroe Murphy een flink aantal theoretische modellen over coaching en training de revue liet passeren, haalde voormalig bokskampioen Vanderlyde z'n verhaal bijna compleet uit z'n eigen praktijkervaringen als topsporter. Beiden probeerden op zo veel mogelijk manieren verband aan te brengen tussen topsport, management en studievaardigheden, maar legden hierbij verschillende accenten.
Zo legde Murphy vooral nadruk op zelfkennis, hij stelde dat 'je niet goed leiding kan geven als je zelf niet goed weet wie of wat je zelf bent. Voordat je een ander kunt begeleiden moet je eerst je eigen goede en slechte kanten goed kennen.' Daarnaast gaf hij een aantal voorwaarden voor het leveren van een topprestatie. Geloof in eigen kunnen, concentratie en regelmatige evaluatie over het behaalde resultaat, daar gaat het om. De coach die wel vaker lezingen geeft, oogde tijdens zijn verhaal als een echte professor.
Dit in tegenstelling tot Vanderlyde, die tijdens zijn verhaal enthousiast over het podium heen en weer rende en door dat enthousiasme zelfs af en toe de draad van het verhaal even kwijtraakte. Niettemin vertelde hij een boeiend en persoonlijk verhaal over het hoe en wat van zijn carrière, met steeds een link naar het dagelijks leven van de student. Het was dan ook niet de eerste keer dat hij voor studenten sprak, al wordt hij vaker door bedrijven ingehuurd voor een korte 'peptalk'. Vanderlyde vertelde dat hij als klein jongetje zichzelf een doel had gezet om de beste voetballer van Nederland te worden. Daarnaast bokste hij om een betere conditie te krijgen. Toen hij echter op 18-jarige leeftijd door Frank Rijkaard werd weggespeeld besloot hij zijn keuze te evalueren, en besloot dat hij als bokser meer kon bereiken. Vanaf dat moment stelde hij zichzelf steeds hogere doelen om steeds meer te bereiken. De aanwezige studenten gaf hij als tip mee om hetzelfde te doen, en regelmatig te evalueren welke studie en bezigheden het beste waren om hun doelen te bereiken. Dit wel enigszins tot schrik van collegevoorzitter Veltman, die de studenten al massaal zag wisselen van studie.
De lezing werd afgesloten met een kort bedankje van de voorzitster van het NIVE-JMC, die terecht opmerkte dat zij hoopte dat op de volgende, hopelijk even kwalitatief hoge lezing, toch wat meer mensen zouden komen.
Arnold Vanderlijde hield dinsdag een enthousiast verhaal
