Achthonderd BSK'ers wordt Bert van Rein (54) geacht door hun studie heen te slepen. Hij is hun studieadviseur, en reken maar dat ze de deur platlopen. Met vragen en vraagjes, probleempjes en problemen. Van Rein zoekt uit, licht in, vraagt door, pept op, raadt aan, raadt af. En luistert, luistert veel. Daarnaast geeft hij voorlichting aan middelbare scholieren. 'Ik vertel ze dat BSK een degelijke, boeiende studie is.'
De mooiste kant van zijn baan? Hij antwoordt voorspelbaar: 'Het contact met mensen'. Een cliché, natuurlijk. Ligt bestorven in de mond van iedereen die beroepsmatig mensen te woord staat, van cassière tot psychiater. Maar in Van Reins geval heeft het cliché betekenis.
'Vierentwintig jaar zat ik in zaken'. Hij glimlacht flauw. 'My ass chasing the mighty buck. Dag in dag uit achter de heilige dollar aan.' Hij heeft een angelsaxische tongval.
Van Rein leefde twaalf jaar in Wales, waar hij als jonge bedrijfskundige een handel in confectiekleding opstartte. Zaken liepen aanvankelijk goed, maar de jaren van Labour en de grote vakbondsacties braken aan. Tijd om te gaan, voelde Van Rein aan zijn ondernemerswater.
Een 'opportunity' in Toronto diende zich aan, en hij verkaste. In Canada hield hij zich nogmaals twaalf jaar staande. 'Maar op goed moment was ik het zat. Ik wilde niets meer met omzet en winst te maken hebben. Werken, werken, werken, en waarvoor? Voor een vette beurs en een maagzweer zeker.'
Een jaar of zes geleden keerde Van Rein terug naar Enschede, zijn geboortegrond. 'Ik had behoefte aan heel iets anders. Socialer, nuttiger werk.'
Op een ochtend las hij de advertentie in de krant: UT vraagt studieadviseur/voorlichter.
