Brengen we ons bewustzijn op het niveau van de Natuurwet, dan raakt de wereld er snel bovenop. Daarvoor zijn rust, harmonie en balans nodig. Stress moet worden uitgebannen. De criminaliteit zal verdwijnen, oorlogen zullen stoppen, de volksgezondheid zal verbeteren, de economie zal aantrekken.'
Dat klinkt als orakeltaal, maar Oosterom spreekt de woorden uit alsof hij het over de onwankelbare waarheid heeft. En het moet gezegd, wat betreft pretenties vindt de Natuurwetpartij - lijst 13 bij de Kamerverkiezingen - haar gelijke enkel in het communisme: beide verkondigen een heilsleer, beide garanderen dat de juistheid van die leer wetenschappelijk bewezen is.
Er bestaat echter een belangrijk verschil. De communistische ideologie is zo geformuleerd dat ze niet te weerleggen valt, en is daarom per definitie onwetenschappelijk. De leer van de Natuurwetpartij daarentegen, leent zich uitstekend voor toetsing, sterker nog: er bestaat geen heilsplan dat zo makkelijk kan worden uitgevoerd als dat van deze club. Want hoe denkt de Natuurwetpartij de wereld te gaan redden?
'Een kwestie van mediteren', zegt Oosterom. 'Als elk mens iedere dag een half uur zijn bewustzijn verruimt, komt alles in orde. Maar krijg die vijfmiljard maar eens zo ver.' Gelukkig deed een groep yogi's 25 jaar geleden een geniale vondst. Oosterom: 'Ze bemerkten het volgende. Als je een groep mensen bijelkaar zet, en die een aantal uren per dag laat mediteren, ontstaat er een krachtenveld. Onderzoek wijst uit dat zo'n veld de mensen in zijn omgeving positief beïnvloedt. Ze worden energiek en tevreden. Argressie verdwijnt als sneeuw voor de zon. Hoe meer mensen je in zo'n 'stiltecentrum' laat mediteren, hoe sterker het veld, hoe meer mensen je bereikt.'
Een kind kan de was doen. Voor een stad als Enschede is een stiltegroep van tachtig man nodig, zo hebben Natuurwetpartij-wetenschappers becijferd. Voor een land als Nederland een club van vierhonderd. En de hele wereld? Het klinkt ongeloofwaardig, maar achtduizend bewustzijnsverruimers volstaan. Dat zijn net zoveel mensen als er aan de UT werken en studeren. 'Binnen afzienbare tijd heerst er wereldvrede', verzekert Oosterom. Maar wat is afzienbaar? 'Een paar dagen', zegt hij glimlachend.
En daar schuilt de paradox van de Natuurwetpartij. De oplossing is volmaakt en eenvoudig. Zó volmaakt en eenvoudig, dat tot dusver geen enkele regering de moeite heeft genomen haar te toetsen. En het kan zo makkelijk. Hoeveel yogi's in de catacomben van de ArenA zijn er nodig voor een ordentelijke Ajax-Feyenoord? Tien? Twintig? Maar het gebeurt niet. En dat zal zo blijven. Het is namelijk allemaal te mooi om waar te zijn.
De Natuurwetpartij gaat gebukt onder deze paradox, maar ontleent er tegelijkertijd haar bestaansrecht aan. Want zolang niemand zin heeft de mediteertheeorie te weerleggen, blijft de hypothese overeind. 'Tja', verzucht Oosterom. 'Het lukt helaas niet om een professionele stiltegroep van de grond te krijgen. Wie betaalt die vierhonderd man? Het is te duur.' En inderdaad zeg, wie moet zo'n groep bedruipen in een land met een beroepsleger dat 56.000 man telt?
Geen overheidssteun dus voor de Natuurwetpartij. Is dat haar tragiek? Of juist de mazzel? We zullen het waarschijnlijk nooit weten.
Robbert Oosterom
