Vandaag aflevering 10, met Klaas Keizer, wetenschapper bij CT.
Dus ben ik in 1995 bij ongeveer alle instanties geweest, die hier iets over te zeggen hebben: faculteitsdirecteur, personeelszaken, loopbaanontwikkeling en mobiliteit en zelfs bij de bedrijfspsycholoog. Eigen initiatief is ontzettend belangrijk. Om kort te gaan, ik kwam in de mobiliteitsbank terecht, maar die werd daarna direct opgeheven. Ik heb er in ieder geval nooit iets meer van gehoord.
Toch is het gelukt om gedurende twee jaar gedetacheerd te worden in België, bij het Vlaamse Instituut voor Technologisch Onderzoek en dat ook nog met hulp van baas en faculteit en een creatieve financiële regeling. Twee jaar België is wel een ervaring. Belgen houden/geloven niet van/in politiek en bazen en dat werkt in alles door. Belgen zijn desondanks ontzettend aardige mensen en het eten en drinken is er formidabel.
Terug bij de UT bleek ik toch niet meer goed te passen in het systeem en binnen de groep. Een nieuwe detachering vangt binnenkort aan. Nu voor een periode van 3 jaar als hoogleraar in Zuid-Afrika. Het is een bevordering in functie voor mij en dat als 50+er. Ook dit maal was de faculteit, na enige financiële onderhandeling, gewillig.
Dus ondanks de starre UT organisatie is er toch nog wel iets te regelen, zij alleen met veel initiatief en geduld. Alleen kankeren helpt niet.
Klaas Keizer
