De film 'De man met de hond' die nog tot 3 maart draait in Concordia, gaat over een man zonder hond. De man, eigenlijk nog een jongen, heet Kees en heeft alleen maar een halsband waarmee hij over straat loopt; een hond zit er niet aan vast. Zijn fictieve hond dient als alibi om ongestoord door de buurt te kunnen wandelen waarbij hij intussen uitgebreid bij mensen naar binnen gluurt. Wanneer hij gesnapt dreigt te worden, fluit hij naar zijn 'hond' en maakt zich uit de voeten.
Kees is werkloos, maar komt zijn tijd wel door. Regelmatig bezoekt hij zijn demente moeder in het verpleegtehuis, 's avonds wandelt hij met zijn halsband en bestudeert hij de buurt. Alle ruziënde stellen kent hij: de man en vrouw die vechten om de afstandbediening van de tv of de dierenliefhebber die kibbelt met zijn vrouw die dieren haat. En natuurlijk het ruige meisje dat keihard staat te discoën boven het hoofd van haar gefrustreerde ouders.
Op een dag komt er echter verandering in zijn leventje, er wordt aangebeld door iemand van het arbeidsbureau: Kees mag op de bank werken. Aanvankelijk verloopt het contact met zijn collega's stroefjes, maar als Kees doorkrijgt waar zij gevoelig voor zijn maakt hij zich populair. Alles blijkt om foto's te draaien: als je een mooie foto van je vriendin kunt laten zien of van een stoere vakantie komt alles goed. Maar daar zit wel het probleem, Kees heeft namelijk geen vriendin, laat staan een foto van haar. Kees heeft überhaupt geen foto's en eigenlijk heeft hij ook geen identiteit. Toen zijn vader overleed heeft zijn moeder, die het allemaal teveel werd, alle foto's verbrand.
In dit vacuüm aan herinneringen ontstaat Kees' obsessie voor foto's van anderen. Om indruk te maken op zijn collega's 'leent' hij hier en daar een paar foto's. Onder het mom 'op visitie zonder uitnodiging' sluipt Kees het huis van het discomeisje binnen en steelt een aantal foto's van haar. Zij wordt zijn vriendin. Spectaculaire Himalayafoto's ontvreemdt hij bij de dierenliefhebber. Zo wordt Kees een populaire jongen met knappe vriendin en ruige vakanties. Zijn collega Ria wordt verliefd op hem en probeert hem te verleiden (zie foto). Kees' 'geluk' is echter volkomen fictief, evenals zijn leven: alles is verzonnen en bij elkaar gestolen. Daar komt verandering in als zijn moeder overlijdt: met die éne foto van hem die ze toch nog bewaarde geeft ze Kees zijn identiteit terug. Hij stuurt zijn fictieve, bij elkaar gejatte, leven naar de rechtmatige eigenaars terug en kan nu zelf een eigen leven beginnen.
Kees wordt overtuigend op het witte doek gezet door de jonge acteur Ramsey Nasr (1974). Het acteerwerk van de kantoortypetjes blijft daarbij wat achter. Regisseuse Annette Apon houdt het bij een vrij ruwe schets, niet zonder reden overigens, op deze manier komt hoofdpersoon Kees beter uit de verf. Evenals zijn demente moeder, voortreffelijk gespeeld door Viviane de Muynck. 'De man met de hond' is letterlijk een bonte film en speelt vrijwel geheel in een overdadig gekleurd jaren zestig decor. Op punten waar het beeld iets aan spanning te wensen overlaat, met name bij de inbraakscènes, springt de muziek van Fons Merkies bij.
Het scenario is van Bennie Roeters. 'De man met de hond' draait van donderdag 18 februari t/m woensdag 3 maart om 19.30 uur (niet op maandag), extra voorstellingen op zaterdag 20 en 27 februari om 22.30 uur. Toegang f11/f9 (CJP, E-pas) Concordia Kunst & Cultuur/Cinema, OudeMarkt 15, Enschede.
Janni Goslinga en Ramsey Nasr als Ria en Kees
