Voor Monica Polner, uitwisselingsstudent wiskunde op de UT, is schermen al lang geen spelletje meer. De 28-jarige Hongaarse heeft al twee keer mogen meedoen aan een nationaal kampioenschap en gooide daar hoge ogen. 'Met dank aan mijn trainer - André Ligthart - die me elke dag iets nieuws leert.'
Polner is niet alleen lovend over haar trainer, maar ook over de schermvereniging op de UT. Kortom, Polner staat positief in het leven. 'Ja, ik denk het wel. Ik ben geen ontevreden mens. Ik studeer en woon hier nu anderhalf jaar en heb nog 2,5 jaar te gaan. Ik hoef de dagen niet af te tellen, want ik heb het gewoon goed naar mijn zin.'
Toen ze met de schermsport in aanraking kwam was ze zeven jaar. Voor Hongaarse begrippen een prima leeftijd om met deze sport te beginnen. Polner: 'Hongarij is een schermnatie. De techniek van de sport leer je daar al op jonge leeftijd. Schermen wordt daar ook enorm gepromoot. In Nederland niet. Zou van mij best mogen. Het is moeilijk een goede reden te geven waarom de sport in Nederland minder populair is. Het aantal keren dat ik dit jaar een schermwedstrijd op televisie heb gezien, is op de vingers van één hand te tellen. Maar dat komt misschien ook omdat schermen geen kijksport is. Althans, het is niet te vergelijken met voetbal of zwemmen. Maar toch blijft het een prachtige sport om zelf te beoefenen.'
Het is de combinatie van techniek, tactiek en concentratie die Polner aanspreekt. 'Het is geen fysieke sport. Wel moet je enerzijds in staat zijn om snel te denken en anderzijds juist om geduld op te brengen. Dat contrast spreekt mij aan. Alleen techniek is niet voldoende. Wil je echt in de schermsport verder komen, dan moet je tal van facetten beheersen.'
Polner beheerst het metier. Althans, ze heeft in de loop der jaren een flink aantal prijzen in de wacht gesleept. Vooral in Nederland hoeft ze voor weinigen onder te doen. Dit jaar werd ze vijfde op de NK en vorig jaar veroverde ze zelfs het brons. Zelf denkt ze met die derde plaats wel aan haar top te zitten. 'Misschien kan ik ooitnog een gooi doen naar het zilver, maar dat zal een behoorlijke opgave worden. Goud is niet aan de orde. Daar moet ik realistisch in zijn. Er is hier in Nederland een meisje dat op eenzame hoogte staat. Ze doet mee aan wereldkampioenschappen en straks misshien ook aan de Olympiscyhe Spelen. Dat niveau haal ik niet. Maar zolang ik van mijn trainer telkens nog iets nieuws leer, krijg ik geen genoeg van het spelletje.'
De eerst volgende keer dat de DSV Cascogne-schermster in actie komt, is in oktober op een nationaal toernooi in Amsterdam.
DE ZEILTOCHT VAN DE WEEK
Over enkele dagen komt de Lichtekooi aan in Nederland en is de missie van de Euros-zeilers definitief geslaagd. De Euroïden slaagden erin de oceaan over te steken naar de Azoren, en - via een aantal tussenstops - weer terug te keren naar Nederland. Meer dan 3000 mijlen over zee. En dat met een relatief kleine boot. Er was kritiek en er bestond scepsis over de haalbaarheid van het avontuur. Achteraf onterecht. De Lichtekooi voldeed aan de verwachtingen. Een van de zeilers is Harmen Lelivelt. Hij zeilde de etappe van Blankenberg (België) naar Porto. De vierdejaars student Chemische Technologie spreekt van een 'redelijk barre tocht'.
Lelivelt: 'Als ik naar mijn eigen etappe kijk, dan hebben we iets meer stops gemaakt dan gepland, maar uiteindelijk hebben we het toch in zeventien dagen gered. En dat was het streven. Over de race kan ik kort zijn. Een unieke ervaring. Schitterend. We hebben walvissen en dolfijen gezien, die meezwommen met de boot en dat is werkelijk een prachtig gezicht. Gelukkig hebben we geen materiaalpech gehad en hebben zich ook geen persoonlijke ongelukken voorgedaan. Die ellende is ons allemaal bespaard gebleven. Wel was het soms moeilijk om in slaap te komen. Het kon 's nachts behoorlijk spoken, maar echte storm hebben we gelukkig niet meegemaakt. Zo'n storm is misschien leuk voor de verhalen achteraf, maar op het moment zelf zit je daar echt niet op te wachten.
'Fysiek was het behoorlijk zwaar. We hebben afgezien, maar achteraf overheerst een tevreden gevoel. We hebben het allemaal goed gedaan en de Lichtekooi heeft zich kranig geweerd. Volgend jaar ondernemen we weer zo'n tocht, maar kiezen we waarschijnlijk een andere route.'
Vakgericht klopt Rivalen
De korfballers van Vakgericht zijn het seizoen goed begonnen, door opponent Rivalen met 11-7 te verslaan. Vakgericht ging de rust in met een 4-2 voorsprong. In de tweede helft liepen de UT'ers zelf uit naar een 8-2 voorsprong. Daarna moest er iets terrein prijs worden gegeven, maar kwam de formatie geen moment in de problemen.
Pentarace
De Sportraad op de UT houdt 12 september voor de derde achtereenvolgende keer de Pentarace. Bedoeling is dat individuele deelnemers vijf sporten voor hun rekening nemen. Daarbij gaat het om zwemmen, skeeleren, spurten op de step, kanoën en lopen. Ook groepen kunnen zich voor deze race inschrijven, al moeten alle vijf disciplines individueel worden uitgevoerd. Belangstellenden kunnen zich melden bij de Sportraad (1144).
Gosselink in Almere
Tri-atleet en voormalig UT'er Guido Gosselink begint morgen (vrijdag) aan zijn laatste wedstrijd van het Elite Circuit in Almere. In deze competitie heeft de oud-UT'er nog uitzicht op een eindoverwinning in het algemeen klassement. Gosselink staat in deze competitie tweede, achter de Australiër Trent Chapman. Het is echter nog niet duidelijk of Chapman aan deze laatste wedstrijd meedoet.
