Carlijn Egberink (29) is medewerker van de EnschedePloeg-UT en speelt al sinds haar zestiende in dameskapel Pardoes uit Lonneker. Eerst op slagwerk, maar nu al ruim acht jaar op de sousafoon. Zo'n veertig keer per jaar treedt ze op.
 |
| Carlijn Egberink |
`De dameskapel is door mijn familie opgericht, er werd ook altijd muziek gemaakt bij ons thuis. Hiervoor heb ik nog piano gespeeld, en dwarsfluit en drum. Sousafoon past het best bij mij. Het klinkt heel simpel wat je doet, maar je brengt diepte in de muziek. Je merkt het ook bij een radio. Als je de bas laag draait, mis je iets.
Echt een speciale band met mijn sousafoon heb ik niet, maar ik zou hem absoluut niet willen inruilen. Het is gewoon een geweldig leuk instrument om te bespelen. Ik heb vooral een begeleidende rol en daardoor krijg je veel vrijheid. Als je de melodie speelt, moet je je daaraan houden, anders klopt het liedje niet meer. Ik kan veel improviseren, ben vrij om dingen toe te voegen. Dat is het allerleukste, je kunt als het ware je eigen partij maken. Dat is niet makkelijk, je moet echt een goed gehoor hebben, want je speelt dit op gevoel.
`Het is wel een enorm instrument, ja. Als je er vier uur mee op straat hebt gespeeld, voel je `em wel. Meestal wordt de sousafoon door een man bespeeld en ik krijg dus ook vaak verraste reacties. Zo'n smal meisje met een instrument waar zoveel geluid uit komt, kan dat wel? Nou, je hoort het, het kan echt. Ik krijg vaak complimentjes en dat maakt me natuurlijk heel trots.'
