‘Ik studeer Industrieel Ontwerpen en doe de masterspecialisatie ‘Architectural Building Components Design Engineering’, vertelt Casper. ‘Niet veel studenten weten het, maar het is soms mogelijk een vrije opdracht uit te voeren in ruil voor studiepunten. Capita selecta wordt dat genoemd. Zo kom je voor een mooie uitdaging te staan en kun je de minder interessante vakken laten zitten. Ik had zelf wat ideeën voor een opdracht, maar mijn docent Bram Entrop bleek iets leukers te hebben: een ontwerpopdracht voor het Natuurhus. De initiatiefnemers voor dit duurzame gebouw hadden de Wetenschapswinkel benaderd en zo is het uiteindelijk bij mij terecht gekomen. Na een telefoontje en een kennismakingsgesprek mocht ik aan de slag.’
Het uitgangspunt voor de opdracht was het concept van een earthship: een zelfvoorzienend gebouw dat is opgebouwd uit afgedankte autobanden gevuld met aarde. ‘Na wat onderzoek kwam ik er al snel achter dat het gebruik van die autobanden helemaal niet zo duurzaam is. Er kan bijvoorbeeld nog chemische troep uit lekken.’ Daarom koos Casper voor een alternatief: strobalen. Naast de hoge isolatiewaarde, de lage kosten en het natuurlijke karakter van stro is er nog een groot voordeel: de hanteerbaarheid van het materiaal. Dat is een belangrijk aspect, aangezien het Natuurhus voor het grootste gedeelte door vrijwilligers gebouwd zal worden.
De strobalen worden op elkaar gestapeld en afgedekt met een pleisterlaag. Door goede ventilatie wordt wegrotten voorkomen. ‘In Engeland zijn strowoningen te vinden die al meer dan een eeuw oud zijn, dus het is bewezen dat het kan. Het enige nadeel van stro ten opzichte van de autobanden is misschien dat het niet per se zelfdragend is. Daarom is er een frame nodig. Ik had daarvoor eerst staal in gedachten, maar ook hout is een optie. Dat is duurder en minder makkelijk bij het overbruggen van grote afstanden, maar natuurlijk wel mooier.’
Casper kon met vragen over duurzaam bouwen terecht bij zijn docent Entrop. Voor het visueel ontwerp is hij zelf verantwoordelijk. ‘Het gebouw gaat op in de omgeving en heeft een heel educatief karakter. In mijn schetsen heb ik zonnepanelen geplaatst aan de rand van het dak, maar het lijkt me nog leuker deze in de vorm van bloemen in de omgeving te plaatsen. Zo kun je ze ook nog op de meest gunstige plekken zetten. In de winter kunnen kinderen heerlijk van het dak sleeën. De glazen koepels op het dak zorgen voor lichtinval en je kunt erdoor naar binnen kijken.’
Het gebouw krijgt een totale oppervlakte van 500 m². Op de benedenverdieping vestigen zich zes natuurverenigingen en op de bovenverdieping komt een restaurant. De opdrachtgevers hebben Caspers idee enthousiast ontvangen. Vanuit de universiteit werd zijn ontwerp met een 9 beoordeeld.
Casper: ‘Het allerleukst vind ik om te zien dat het lukte: alleen een compleet gebouw ontwerpen! En dat ook nog binnen de tijd en met positieve resultaten.’
Eymeke Lobbezoo
foto: Arjan Reef
