Mark Selles (20) en Jorik Slotman (19, rechts op de foto), beiden student technische geneeskunde. Met drie andere huisgenoten wonen ze op Swiebertje aan de Hengeveldebrink 35.
Mark over Jorik:
‘Jorik is een goeie gast. Regelmatig brengt hij me een kopje koffie op mijn kamer. Het is handig dat we dezelfde studie volgen. We fietsen samen naar de UT en dat maakt het lange stuk trappen vanuit Enschede-Zuid een stuk gezelliger. Met studievragen kan ik altijd terecht bij Jorik, al gebeurt dat meestal andersom.
Vaak als hij naar zijn kamer gaat en zegt dat hij gaat studeren, hoor ik allemaal deuntjes uit zijn kamer komen. Hij zit dan te mixen, af en toe probeert hij wat plaatjes in elkaar te draaien. Dat doet hij nu ook, moet je horen! Verder is Jorik het vrouwtje in huis, hij is echt een schoonmaaknicht. Je zou z’n kamer eens moeten bekijken, altijd keurig opgeruimd. Vaak pakt hij een bezem of haalt hij een doekje over de tafel. Handig voor ons natuurlijk.’
Jorik over Mark:
‘Mark is lekker impulsief en altijd in voor een feestje. Hij woonde hier nog geen twee dagen of hij nam ’s nachts al een groot verkeersbord mee voor in ons huis. Laatst zijn we op een avond spontaan samen naar een pyjamaparty gefietst. Het feest stelde niet zoveel voor, dus toen zijn we maar met iedereen op de foto gegaan. Maar dan ook echt met iedereen, van de dj tot de fotograaf, we hebben niemand gemist.
Bij ons thuis heeft Mark degelijke-maaltijd-maandag in het leven geroepen. Maandag maakt hij een degelijke maaltijd voor ons, zoals een goeie pot hutspot. Heel fijn, want op maandagen werk ik altijd. Dan is het heerlijk als ik thuiskom en Mark staat weer een rookworstje klaar te maken in de keuken.
Ik noem Mark trouwens altijd Consi. De functie van consiliarius (hulpverlener) bedachten we voor hem na een cursus reanimeren. Negatieve eigenschappen? Ik vind hem eigenlijk nooit irritant. Maar volgens mij is hij wel heel behaard. Ik kan altijd precies aan het doucheputje zien dat hij gedoucht heeft.’
Toetjestijd en voetbal
Jorik: ‘Toen we hier net woonden zei iemand dat het beter voor je schijnt te zijn om rond acht uur een toetje te eten. Dat probeerden we uit en sindsdien doen we het vrijwel altijd. Sommigen noemen het gestructureerd, anderen noemen het autistisch. Elke avond om acht uur stormt iedereen naar beneden om een toetje te eten.
Verder voetballen we vaak na het eten om al onze hyperactiviteit er even uit te gooien. Hier vlakbij is een veldje. Op een mooie zomerse dag stond Mark te keepen, en ik maakte een goal via de paal, de lat en zijn hoofd.’
Mark: ‘Mijn bril was helemaal kapot. Ik ging naar de opticiën met m’n bril om hem te laten repareren. Blijkbaar had ik nog precies vijf dagen garantie, dus ik kreeg gewoon een nieuwe. Mooi opgelost.’
