'Stromend water heeft niemand'

| Redactie

Phillip Hocks (22) student Public Administration Special Emphasis European Studies (eerste twee jaar in Münster, laatste jaar in Twente) loopt vanaf 1 februari stage in Kenia voor zijn minor international business.

Photo by: Picasa

Je bent in Kenia, wat doe je precies?

‘Ik loop stage voor mijn minor international business in het dorpje Heshima, 10 kilometer van de stad Nakuru. Ik werk voor het nationale NGO Sustainable Community Development Services (SCODE). Hier heb ik mijn eigen project voor drie maanden waarin ik onderzoek doe naar de verschillende concurrenten op het gebied van vernieuwbare energietechnologieën voor plattelandse huishoudens, zoals biogas systemen en zonne-energie. Aan het eind zal ik voor het bedrijf een verslag schrijven die daarmee conclusies kunnen trekken over de gevaren en mogelijkheden voor de toekomstige markt.

Ik begin mijn onderzoeken op internet, maar aangezien veel bedrijven ook geen internetsites hebben, ga ik er veel op uit en op bezoek bij andere bedrijven om ze vragen te stellen. De meeste bedrijven die ik speek zijn hier wel open over. De bedrijven waar ik naar toe ga liggen in een straal van 300 kilometer. Hier ga ik dan met het openbare vervoer naar toe. De taxibusjes zijn een prima reismiddel, al duurt de reis lang en zijn ze niet heel comfortabel, ze zijn wel heel goedkoop.’

Hoe bevalt het?

‘Ik wilde heel graag naar centraal-Afrika en heb gesolliciteerd bij verschillende organisaties. Uiteindelijk koos ik voor het meest interessante project waar ik echt iets moet doen. Het bevalt me ook heel goed. Binnen het bedrijf werken ongeveer veertig werknemers. Er zijn vier vestigingen en ook naar de andere drie ga ik een week naar toe om ook daar analyses te kunnen doen. Tot nu toe is ook alles nog heel soepel verlopen. Er is niets mis gegaan en de mensen zijn heel aardig en willen altijd wel helpen. Ik heb dan ook nog alleen maar goede ervaringen op gedaan.’

Hoe zijn je leefomstandigheden?

‘Ik woon alleen in een klein huisje, eigenlijk meer een soort hutje. Ik heb een slaapkamer, een kleine keuken, een badkamer en een woonkamer. Veder heeft het geen aankleding en ook niet veel meubels. Ik heb alleen een bed, een tafel en een stoel. De badkamer bestaat uit een gat in de grond en een emmer water. Als ik ga wassen dan doe ik dat met water uit die emmer. Ik heb wel een kraan, maar daar komt geen water uit. Stromend water heeft niemand hier in de buurt. Ik moet er dus altijd rekening mee houden dat ik genoeg heb en dat ik dus heel zuinig doe. Ik ben er nu wel wat meer aan gewend, maar het is soms ook vermoeiend om niet altijd erop te kunnen rekenen dat er genoeg water is.’

Wat doe je in je vrije tijd?

‘We werken hier officieel van 8.00 tot 17.00 uur, maar meestal begint iedereen om 8.30 uur. ‘s Avonds staan er altijd wel kinderen voor mijn deur die willen spelen of hulp vragen bij hun huiswerk. De buren wonen ook dichtbij en die zijn heel aardig en open. In mijn vrije tijd doe ik dus vaak iets leuks met hen of praten we over allerlei dingen. Iedereen is hier warm en geïnteresseerd. Vorige week heeft een vriend uit Duitsland mij opgezocht en zijn we wezen rondreizen langs de kust van Kenia en naar Nairobi. Dat was een mooie ervaring. We hebben gesnorkeld op een perfect wit strand met kokosnoten en alles erop en eraan. Echt super mooi. Ik heb nu de meeste vakantiedagen al opgenomen, maar ik wil zeker nog naar Mount Kenya. Dat is de een na hoogste berg van Afrika en moet een geweldige ervaring zijn om deze te beklimmen.’

Wat merk je van aankomende verkiezingen?

‘Het volgen van de verkiezingen vind ik heel interessant. Er is veel over te zien op tv en het verloopt zeker anders dan in Europa. Op dit moment is het nog heel rustig en het lijkt tot nu toe nog niet op de omstandigheden van 2007/2008. Ik merk wel dat de mensen nerveus zijn. Iedereen kijkt uit naar het moment dat de verkiezingen weer achter de rug zijn en dat er gewoon een nieuwe president is. Voordat ik wegging heb ik wel veel gelezen over de gebeurtenissen rondom de vorige verkiezingen, maar nooit geweten dat het toen zo erg was. Nu ik mensen erover heb gesproken en hun verhalen heb gehoord weet ik pas echt hoe heftig het is geweest. Op dit moment heb ik het idee dat iedereen zich er van bewust is dat vrede nodig is en dat het maandag wel goed zal verlopen.’

Stay tuned

Sign up for our weekly newsletter.