1. Nieuw type zonnecellen
De grootste verandering: een ander type zonnecel, triple-junction gallium arsenide-zonnecellen. Klinkt moeilijk, maar valt in de praktijk mee. Dit soort is uiterst efficiënt en wordt daarom ook in de ruimtevaart gebruikt. De triple-junction cellen maken gebruik van licht met drie verschillende golflengten. Vandaar die triple.
2. Perfectioneren
De Red E is de kleinste auto van het Twentse solarteam ooit. Op foto’s zie je echter weinig verschil met zijn voorgangers. De coureur zit nog altijd rechts en het catamaran-achtige ontwerp oogt even aerodynamisch als voorheen. Het geheel oogt meer als een evolutie dan een revolutie.
De Red One in 2015. Foto: Gijs Versteeg.
3. Goede voorbereiding
Van windtunneltesten en een uitgebreide racesimulatie tot een EHBO-cursus, coureurtraining – ook in de sportschool – en een veelheid aan testsessies in Australië. Een goede voorbereiding is het halve werk. Zowel het team als de auto vertrokken al ruim een maand geleden richting Darwin om te testen, te finetunen en nog eens testen.
4. Geheim wapen
Save the best for last. Een nieuwe type accu, onthuld aan de vooravond van de race. Het geheime van wapen van dit team! De voordelen? Veiliger cellen, een betere wegligging en elektrische winst.
5. It ain't over till it's over
Toptegenstander is natuurlijk Delft. Alsof dat nog niet genoeg concurrentie is, zijn ook de grote jongens uit Tokai (Japan) en de meesters uit Michigan (VS) van de partij. Of wat te denken van de Belgen? Traditiegetrouw goed voor een hoge eindnotering. Maar houd moed. Ook Twente is sterk en doet sinds de oprichting mee aan de top. Bovendien, een ongeluk zit in een klein hoekje. Eén overstekende kangoeroe of achtergebleven olievlek is genoeg. Natuurlijk, we wensen de tegenstanders geen ongeluk toe, maar een kleine pitstop in de berm kan geen kwaad. En wat heet: de zonneauto van Delft belandde al in de vangrail en liep ‘flinke schade’ op. Het blijft afwachten wat het voor de race betekent .
Kent u trouwens het verhaal van de Australische shorttracker Steven Bradbury? Nee? Welnu, hij was hekkensluiter voor de laatste bocht van de shorttrackfinale op de Olympische Spelen van 2002. Totaal kansloos. Totdat de vier deelnemers voor hem in die laatste bocht pardoes tegelijk uitgleden. Goud voor Bradbury. We willen maar zeggen, alles is mogelijk. Ook voor Twente.
1. Kapotte zonnecellen
Onfortuinlijk nieuws deze maand. Zwaar beschadigd laminaat van het zonnepaneel. Oef! Pijnlijk. En nu? Gelukkig lijkt het mee te vallen. Slechts een klein deel, twee procent is licht, maar blijvend beschadigd door brandplekken. En toch: 2% minder oppervlak over ruim 3000 kilometer racen is een slok op een borrel. Het draait immers om de details aan de top.
2. Delft
De TU Delft. We noemden ze al eerder dé topconcurrent, en terecht. Vanaf 2001 won het team steevast met Nuna één-tot-en-met-zoveel. Een reeks overwinningen die slechts twee keer werd onderbroken door het Japanse Tokai. Zeven uit negen. Lang niet gek. Waarom zou NunaX – lekkere naam ook, NunaX – dit jaar verliezen? Woensdag onthulden ze nog hun eigen geheime wapen: Shark Skin, een folielaag die de auto nog gestroomlijnder maakt. Gaan de titelambities van Twente met deze Delftse Shark Skin nu naar de haaien?
3. All-in
Het Solar Team Twente zet hoog in met alle technische hoogstandjes en het volledig nieuwe ontwerp. Ook de nieuwe zonnecellen zijn een radicale ommezwaai. Twente lijkt, met andere woorden, va-banque te spelen: ze trekken alles uit de kast om te winnen, iets wat wij toejuichen, maar wat ook risico’s met zich meebrengt. Zijn alle kinderziektes eruit? Is de nieuwe, veel kleinere auto solide genoeg voor de meedogenloze Australische outback? Allemaal vragen die pas in de race beantwoord worden.
Kortom, het blijft – cliché alert! – afwachten. De vooruitzichten zijn goed. Twente is, ondanks de beschadigde zonnecellen, glansrijk door de tests van de wedstrijdorganisatie gekomen. Zondag is het zover. Dan klinkt het startschot voor de World Solar Challenge. Op de drie hierboven genoemde redenen na, staat niets een mooi resultaat in de weg en mag Victor van der Chijs weer de vijver in.
