Toegankelijkheid numerus fixus studies in gevaar

| Dick Meijer

De toegankelijkheid van de studie Computer Science staat zwaar onder druk, stelt wiskundedocent en Uraadslid Dick Meijer in een ingezonden stuk. Zijn oplossing: (Her)introduceer een Nederlandstalige track om alle studenten toegang te bieden tot de opleiding van hun keuze.

Photo by: FRANS NIKKELS
Foto: Dick Meijer tijdens de Uraad.

Zoals bekend heeft de verengelsing van de opleidingen bij de UT bij een aantal opleidingen zoals Informatica (Computer Science) en Psychologie geleid tot een enorme stijging van de instroom, vooral door de groei van de internationale instroom. Bij Computer Science is het aantal studenten van 70 (100% Nederlands) in 2015 gegroeid tot nu 400 (slechts 37% Nederlands). Omdat de UT de exponentiële groei, qua faciliteiten en personeel, niet meer aankan, is vanaf de instroom in september een numerus fixus ingevoerd. Het voorstel is nu om dat voort te zetten met het hetzelfde maximum aantal (400) en met dezelfde methodiek: 3 vaardigheden-tests die leiden tot een score – en de eerste 400 krijgen een opleidingsplaats. Hoewel, alle internationale studenten van het commerciële Twente Pathway College worden dit jaar allemaal op voorhand geplaatst. In de aanvraag voor de voortzetting van het numerus fixus wordt een aantal ongewenste effecten genoemd: vrouwelijke en Nederlandse studenten vallen relatief vaak uit de selectieboot. Dat komt omdat zij niet gewend zijn aan dit soort competitieve selecties en op voorhand, maar zeker na een slecht resultaat, de moed opgeven.

Waarom is deze 'eerlijke selectie' een probleem?
Misschien is het niet helemaal eerlijk dat alleen de internationale studenten de toetsen digitaal mogen afnemen: digitaal toetsen is op zich al fraudegevoelig gebleken, maar zeker bij digitaal vaardige studenten kun je fraude niet uitsluiten met digitale surveillance. Principiëler is de vraag of wij aan een Nederlandse universiteit Nederlandse studenten, die zonder numerus fixus welkom zouden zijn, moeten weigeren ten faveure van hoger scorende buitenlanders. En dan ook nog de meiden onder hen afschrikken.
Immers, van de internationale studenten zal minder dan 25% de ingenieursopleiding afmaken met een master aan de UT. De rest vervolgt zijn studie/levenspad in het buitenland. En volgens het Nuffic is minder dan 50% van de afgestudeerde buitenlandse master studenten 5 jaar na afstuderen nog in Nederland. Ter vergelijking: van de Nederlandse bachelor studenten doet 75% een master aan de UT en deze blijven in grote getalen in Nederland werken.
Dus: de internationalisering (verengelsing) leidt op deze wijze niet tot het maatschappelijke doel om substantieel meer ingenieurs voor de Nederlandse kenniseconomie op te leiden. Integendeel: diversiteit (meiden in de techniek) wordt verhinderd en potentiële studenten uit de regio worden geweerd.

Wat is de oplossing?
Het voorstel zegt: 'We gaan beter met die groepen communiceren.' Wat een grenzeloos naïeve en ineffectieve aanpak! Erger nog, een miskenning van onze maatschappelijke functie, betaald door Nederlandse belastingbetaler! De UT heeft de mond vol over maatschappelijk impact, diversiteit en de noodzaak van meer overheidsinvestering in de wetenschap, en vervolgens internationalisering inzetten als verdienmodel en de numerus fixus voor uitsluiting van Nederlandse studenten?

Al bij de invoering van het numerus-fixus-instrument zijn bovengenoemde effecten onderkend en de oplossing al gegeven: (her)introduceer een Nederlandstalige track van de opleiding om alle Nederlandstalige studenten toegang te bieden tot het Nederlandse universitaire systeem, in de opleiding van hun keuze. Als de UT werkelijk zijn imago van kleinschalig en intensief onderwijs hoog wil houden, is een dergelijk twee stromenland geen probleem. Bovendien ondervangt dat voor veel medewerkers en studenten het verlies aan kwaliteit in de kennisoverdracht, als dat niet in de moedertaal plaatsvindt.

Stay tuned

Sign up for our weekly newsletter.