Hoe lang ben je al werkzaam aan de UT?
‘Ik begon in november 1984 via een uitzendbureau en ben nooit meer weggegaan. Op 1 mei 1985 kwam ik in vaste dienst. Mijn dienstverband startte bij de onderafdeling informatica, later de faculteit informatica. Als medewerker van het bureau onderwijszaken werkte ik veel met studenten en docenten en voelde me daarbij als een vis in het water. Ze noemden mij de moeder van de faculteit. De omgang met studenten en docenten is altijd mijn ding geweest. Ik stak ook veel tijd in het opzetten en draaiende houden van ENIAC, de alumnivereniging van informaticastudenten. Daarvan ben ik nu nog erelid.’
Waar kwam je daarna terecht?
‘In het voorjaar van 2000 ging ik werken bij de onderwijskundige dienst, eerst als medewerker projectadministratie en daarna als coördinator van de roosters op de UT. Samen met Mohamed El Badaoui heb ik in 2009 de centrale studentenbalie Student Services opgezet: één centrale balie voor alle studentenzaken. Mohamed was echt mijn maatje; we hebben een mooie tijd gehad samen. Sinds 2018 ben ik ‘key-user’ van studentenregistratiesysteem Osiris. ‘Key-user’ klinkt misschien een beetje vaag, maar wij zorgen bijvoorbeeld voor de inrichting van examenprogramma’s en de cursussen op Osiris volgens de OER (Onderwijs- en Examenregeling, red.) van de faculteiten – in mijn geval BMS. Nog altijd ga ik met plezier naar de campus. Natuurlijk is het niet altijd rozengeur en maneschijn geweest, maar over het algemeen is de UT een prettige werkplek.’
Iets anders. Verliefd, verloofd, getrouwd?
‘Getrouwd. Mijn man studeerde en promoveerde als informaticus aan de UT. Ik zag zijn naam bij het invoeren van de cijfers als medewerker van het bureau onderwijszaken vaak voorbijkomen. Ook had ik een foto waarop hij stond, want ik maakte van iedere lichting afstudeerders een groepsfoto. Zo zat er een foto van zijn afstudeerlichting in mijn album lang voordat we een relatie kregen. Pas later, toen hij als aio op de UT ging werken, leerde ik hem kennen bij een kookgroep die gevormd werd door een aantal aio’s en de onderwijskundigen van de faculteit informatica.’
Waar woon je?
‘In Enschede. Ik ben hier geboren en getogen. Mijn man wilde na zijn promotie eigenlijk weg uit Twente, maar ik had hier een leuke baan en wilde niet weg. Daarom zocht hij een baan in de buurt en zijn we hier altijd gebleven. Toch denk ik dat ik me ergens anders ook thuis zou kunnen voelen.’
Wat is je favoriete reisbestemming?
‘Ik ga met een goede vriendin Janine, ooit mijn UT-collega, op vakantie naar landen als Portugal en Spanje. Dit jaar staat Griekenland op ons lijstje. Met mijn man ga ik meestal naar een rustige plek in Frankrijk. Dan huren we een huisje in de ‘middle of niks’. Hij gaat daar graag fietsen en ik luieren. Sinds zijn hersenbloeding in 2020 is dat fietsen wat lastiger, maar het lukt nog best. De souplesse is alleen wat minder. Gelukkig doet zijn hoofd het nog goed.’
Wat heb je gisteravond gegeten?
‘Oei, ik ben vergeten hoe het precies heet, het was een nieuw gerecht. Zelf vind ik een ovenschotel van kip met kersen altijd heel lekker. Ik noem het één van mijn succesrecepten. In totaal heb ik vier van zulke succesrecepten. Ik zeg wel eens grappend dat ik mensen maar vier keer uitnodig voor een etentje bij ons thuis.’
Ben je een hondenmens of kattenmens?
‘Allebei, maar mijn man is allergisch voor honden en katten. We hebben heel lang een konijn gehad. Hij heette Sungu, dat is Swahili voor konijn. Sungu liep tien jaar lang los in huis en dat heeft heel wat snoeren gekost. Ik noem hem altijd ons ‘five million dollar konijn’. Op een gegeven moment was zijn kaak gebroken. De meeste mensen laten het dier op zo’n moment inslapen, maar wij lieten Sungu opereren bij de dierenarts. Dat kostte geloof ik driehonderd euro. Sungu was kortom belangrijk voor ons. Ik weet nog dat ik hem kocht bij de Welkoop. Ik ging naar de winkel voor een sneeuwschuiver en kwam terug met een optie op een konijn.’
Wat doe je graag ter ontspanning?
‘Ik zing in Popkoor Liberation uit Enschede. Ook zit ik in het bestuur. Wat mijn favoriete nummers zijn? De Earth Song van Michael Jackson en Space Oddity van David Bowie.’
Welk moment op de UT heeft veel indruk op je gemaakt?
‘De brand in Cubicus was erg indrukwekkend. Het was ook heel dubbel. Toevallig was de avond ervoor een bijzonder moment in mijn eigen leven. We kregen van de adoptiebemiddelaar het langverwachte telefoontje met een voorstel. In 1998 meldden we ons aan voor adoptie en in januari 1999 raakte ik zwanger. Eigenlijk kon dat helemaal niet, maar het gebeurde toch. In de middag gingen we naar adoptievoorlichting en ’s avonds naar de cursus samen bevallen. In oktober 1999 beviel ik van Tobias. Een paar jaar later kreeg Tobias een zusje uit China, Si Chao. Ze was tweeënhalf. Voordat ze naar Nederland kwam, heb ik tijden met fotootjes van haar rondgelopen. Dat was het enige wat ik had. Collega’s uit die tijd kunnen zich die foto’s nog goed herinneren.’
