'Twente is mijn plek'

| Rik Visschedijk

We werken bijna iedere dag met ze samen, maar hoe goed kennen we de collega’s nu echt? U-Today is benieuwd naar de persoonlijke verhalen achter het ondersteunend- en beheerspersoneel en zet ze in deze rubriek ‘On the spot’. Aan het woord is Mohamed El Badaoui (48), Registration Officer bij CES.

Photo by: Frans Nikkels

Wat doet een Registration Officer zoal?

‘Als een student is toegelaten, dan komt het dossier bij ons, zodat ‘ie ook wordt ingeschreven. Dat is dus vooral administratief werk. Daarnaast geven we bij DUO door als iemand het diploma heeft gehaald. Af en toe zie ik studenten. Bijvoorbeeld als de vraag te complex is voor de baliemedewerkers bij Student Services. Dan loop ik er even heen.’

Hoe lang doe je dit al?

‘Deze functie doe ik nu twee jaar. Hiervoor werkte ik acht jaar aan de studentenbalie. Dat vond ik hartstikke leuk, vooral het contact met de studenten en hen op weg helpen. Maar op een gegeven moment was het tijd voor een nieuwe uitdaging, ik wilde terug naar de backoffice. Dat gaf ik bij mijn leidinggevende aan en zo kwam ik op deze plek. Aan de balie zitten nu jonge en frisse dames, dat past beter bij de dienstverlening en de doelgroep.’

Verliefd, verloofd, getrouwd?

‘In een fijne relatie. We wonen in de Enschedese wijk Deppenbroek, op een mooie plek. Van origine kom ik uit Marokko, maar ben opgegroeid in Nederland. Mijn vader werkte hier al en toen ik drie was, werd ons gezin herenigd in Nederland. Eerst in Meppel, maar al vrij snel gingen we naar Enschede, waar mijn vader een baan kreeg in de textielfabriek. Mijn herinneringen liggen allemaal in Twente.’

Heb je een sterke band met Marokko?

‘Het is het land waar je geboren bent en waar mijn vader en moeder vandaan komen. Laat ik het maar het land van mijn ouders noemen. Ik kom er nog graag, we gaan jaarlijks op vakantie naar Marokko. Het is een heel divers land. In het zuiden is het woest en wild en loop je zo de woestijn in. Het noorden is groen en lijkt op de Riviera. Daar kun je heerlijk bijkomen.’

Wat heb je gisteren gegeten?

‘We begonnen na zonsondergang met Harira en dadels. Harira is een traditionele gebonden tomatensoep. Daarna een kopje koffie en een sigaret, gevolgd door een rijstsalade met kip. Ik ben moslim, dus zit nu middenin de Ramadan. Eten doen we deze dagen met de hele familie. Dat is een heerlijk moment van samenzijn.’

Wat betekent vasten voor jou?

‘Het is dertig dagen bezinning en meditatie. Je geeft het lichaam rust en ik voel God dichtbij komen. De saamhorigheid is heel mooi, vasten en het breken van de vasten doen we met de familie.’

Je zei dat je een roker bent, is dat niet lastig?

‘Dat valt reuze mee. Het meeste mis ik de koffie ’s ochtends, dat is misschien nog wel mijn grootste verslaving. Nee, ik heb nooit overwogen om helemaal te stoppen met roken tijdens of na het vasten. Als ik stop, dan moet dat helemaal uit mezelf komen. Ik doe dus ook niet mee aan de stopprogramma’s die de UT gaat bieden komend jaar. Voor mij is een rookvrije campus geen probleem, hoor. Dan rook ik gewoon niet.’

Profvoetballer, brandweerman… had je een jongensdroom?

‘Nou daar komt ‘ie, lach niet te hard: steward. Het is echt waar. Waar anderen stoere beroepen noemden, wilde ik de lucht in. Als kind vlogen we vaak naar Marokko en ik vond de hele luchtvaart magisch. Het was meer dan een bevlieging, tot drie keer toe solliciteerde ik bij KLM. Steeds was ik dichtbij, maar werd op het laatste moment afgewezen. De ene keer moest ik het opnemen tegen een sollicitant met een bak ervaring, de andere keer werd ik afgewezen omdat mijn das niet zou combineren met mijn schoenen. Toen ben ik echt boos geworden. Aan de telefoon heb ik gezegd: voor een arrogante organisatie als deze wil ik niet eens werken.’

Zou je die overstap nog willen maken?

‘Nee, dat is een gesloten boek. Na drie afwijzingen had ik er genoeg van. Daarbij heb ik het hier op de UT enorm naar mijn zin, met fijne collega’s en leuk werk. Regelmatig loop ik van huis naar de campus, daar geniet ik echt van. Een kleine drie kwartier, de route gaat vooral door de bossen. Soms mijmer ik nog van de luchtvaart, maar weet ook dat ik hier in Twente helemaal op mijn plek zit.’

Stay tuned

Sign up for our weekly newsletter.