Met nog enkele weken te gaan tot de drie grote shows in Almelo resten vooral de laatste loodjes. Maar hoe zwaar die wegen, is zeer afhankelijk van wie je het vraagt binnen InSPE. Regisseur Robert Middelburg zegt ‘redelijk relaxed’ te zijn. ‘Een oud-docent van me zei eens: een goede regisseur moet in de laatste maand achterover kunnen leunen. Daar probeer ik me zo goed mogelijk aan te houden. Maar natuurlijk hebben we nog enkele doorlopen en een generale repetitie. Als het dan fout gaat, gaat het tijdens de voorstelling goed.’
Kolossale productie
‘De meeste stress zit in het instuderen van de danspasjes’, vult acteur Jan Boerman aan. ‘In sommige gevallen begonnen we daar een paar weken geleden mee, die moet ik nog onder de knie krijgen. Maar dat komt vast goed.’ Ook bestuurslid en actrice Debbie Waninge zit er comfortabel bij. ‘Financieel ziet het er goed uit en de kaartverkoop gaat z’n gangetje. We hopen natuurlijk op tweemaal een uitverkochte zaal. Studenten beslissen vaak pas last-minute of ze gaan, dus een eindsprint zou mooi zijn.’ Collega-bestuurder en ‘chef orkest’ Ray Wegewijs oogt enigszins verfomfaaid, met handen die onder de zwarte verf zitten – hij was net bezig met decorstukken schilderen. ‘Het gaat krap aan worden om dat allemaal af te krijgen. Gelukkig heb ik zojuist wel het laatste ontbrekende orkestlid binnengehengeld.’
Het komt wellicht wat grillig en studentikoos over, maar schijn bedriegt. Al anderhalf jaar geleden begonnen de studenten met het kiezen van een stuk om uit te voeren en het opzetten van de productie. Daarna startte de zoektocht naar de cast en crew; in totaal meer dan zeventig, met de bijna twintig cultuurverenigingen die de UT rijk is als bakermat. De producties van InSPE zijn kolossaal in omvang en verscheidenheid, variërend van een vocal coach tot vrijwilligers – vaak huisgenoten – en van een kostuumcommissie tot een 25-koppig orkest.
Toegankelijkheid
Bovendien zit de kracht van InSPE in de verscheidenheid, zeggen de betrokkenen. De meesten zijn vanwege de roots van InSPE afkomstig van de UT-cultuurverenigingen. ‘Daarnaast hebben we studenten vanuit ArtEZ, Saxion en bevriende studenten van andere universiteiten’, vertelt Waninge. ‘We hebben allerlei verschillende achtergronden en iedereen helpt elkaar, dat is het mooie. Laatst gaf iemand een crash course muziektheorie. En als onze choreograaf hier niet kan zijn, neemt iemand anders die taak over.’ ‘Iedereen is welkom om mee te doen’, vult Wegewijs aan. ‘Daar hoef je echt geen goede muzikant, danser of acteur voor te zijn. Ik ben het levende voorbeeld dat er alle ruimte is voor eigen ontplooiing.’
Dat toegankelijkheid zo hoog in het vaandel staat, blijkt ook uit een ander voorbeeld. Tijdens één van de drie voorstellingen zijn er namelijk twee gebarentolken en een sign dancer, die live tijdens de dialogen en muziek vertolken. Het zegt wat over de professionele benadering van de studenten. ‘De lat ligt hoog’, zegt Boerman. ‘Ondanks dat we amateurs zijn, benaderen we zo’n productie met aandacht en discipline.’ ‘We gingen pasgeleden langs bij het Theaterhotel in Almelo’, vult Wegewijs aan. ‘Daar kregen we te horen: jullie zijn niet een professionele groep, maar jullie stellen vragen die we zelfs niet van de professionals krijgen. Dat is denk ik wel treffend voor InSPE, die tweestrijd. We zijn een uit de kluiten gewassen amateurgroep.’
‘Enge, maar liefdevolle familie’
Die uit de kluiten gewassen amateurgroep waagt zich ditmaal aan een eigen vertolking van de musical The Addams Family, na eerdere uitvoeringen van ‘Fiddler on the Roof’, ‘West Side Story’ en ‘Jesus Christ Superstar’. ‘Een creatie van Charles Addams, als tegenreactie op de zogenoemde nuclear family, het traditionele huisje-boompje-beestje-gezin’, legt regisseur Middelburg uit. ‘The Addams Family is het tegenovergestelde. Het is de meest enge, maar ook meest liefdevolle en hartelijke familie die je je kunt bedenken. Op het moment dat dochter Wednesday hoteldebotel verliefd wordt op Lucas, een jongen uit zo’n nuclear family, worden de verhoudingen binnen beide families op scherp gezet.’
Het doorslaande succes van de Netflix-serie Wednesday was overigens geen reden om deze musical op te voeren, haasten ze zich te zeggen. ‘We hadden de keuze al gemaakt voordat de serie verscheen’, zegt Wegewijs. ‘Maar dat die serie zo populair werd, dat is wel een heel prettige bijkomstigheid.’
Lat verleggen
Wat InSPE hoopt los te maken bij het publiek? ‘In ieder geval dat ze met een gevoel weglopen na de voorstelling. Of dat nou een existentiële vraag is, of een glimlach, het maakt me niet uit. Als het maar iets losmaakt’, zegt Middelburg. ‘Wellicht dat mensen bewuster gaan nadenken over hun eigen vooroordelen’, vult Boerman aan. ‘Je kan de Addams-familie raar vinden, maar je kan het ook anders redeneren. Dit is hun definitie van normaal.’
‘Los van de inhoud, hoop ik dat we de lat verleggen voor mensen’, zegt Waninge. ‘We zijn studenten, die in dit project sprongen en het gewoon neerzetten. Mijn moeder zegt weleens dat in een zangkoor zitten haar ontzettend leuk lijkt. Maar dan doet ze het vervolgens niet. Ik hoop dat wij laten zien dat er ontzettend veel mogelijk is, als je het gewoon doet.’
InSPE's The Addams Family Musical gaat op 1 en 3 juni in première in TheaterHotel Almelo. Kaartjes zijn hier beschikbaar.
