Het lijkt gunstig: een tekort van vier ton in plaats van 7,8 miljoen euro. Maar de UT hoopte met flinke investeringen juist (veel) meer uit te geven in 2021, nadat de universiteit enkele jaren overschotten noteerde. ‘Als universiteit wil je op de lange termijn ongeveer quitte spelen’, zegt Van Zijl. ‘Dat is de gouden regel. Het geld dat we van het ministerie van OCW ontvangen, moeten we een keer uitgeven. Maar dat blijkt moeilijk te realiseren.’
De voortdurende coronacrisis is een belangrijke oorzaak voor lagere kosten in 2021. Gebouwen waren tijdens lockdowns minder vaak open en medewerkers reisden niet of nauwelijks. Ook had de UT een meevaller door een btw teruggave. Het niet invullen van alle openstaande vacatures, met name voor wetenschappelijk personeel, is echter de voornaamste oorzaak voor het minimale tekort. ‘De rode draad door de financiën is de moeizame zoektocht naar goede mensen, al zijn er ook veel vacatures wél ingevuld. We zijn afgelopen jaar met 200 fte gegroeid. Maar als het niet lukt om alle vacatures in te vullen, dan houd je geld over.’
Mocht het in de nabije toekomst lukken om deze vacatures in te vullen, dan verwacht de UT tot en met 2026 tekorten door flinke investeringen. ‘We willen full steam ahead’, vertelt de directeur Finance. ‘Denk aan investeringen in onze vastgoedplannen, de samenwerking tussen de VU en UT, lifelong learning, Shaping, digitalisering en ECIU. Al die zaken hopen we een kickstart te geven. Het is niet erg als de UT daardoor een paar jaar in de min eindigt.’
Onzekerheden
Aan de batenkant gaat de UT uit van stijgende inkomsten door verdere groei van de universiteit. Ook voor de tweede en derde geldstroom (subsidies en geld vanuit de private sector) verwacht de UT een stijgende lijn. ‘In 2020 was dat een stuk minder vanwege de coronacrisis, toen lag veel onderzoek soms maandenlang stil. In 2021 zien we een herstel. Maar we moeten nog steeds grote stappen maken. Met de toekenningen vanuit het Nationaal Groeifonds slaat de UT een grote slag. Daar gaan we veel plezier en dito werk van krijgen.’
Desondanks zijn er onzekerheden die als donderwolken boven toekomstige begrotingen hangen. Het blijft afwachten hoe de coronapandemie zich ontwikkelt en de oorlog in Oekraïne zorgt eveneens voor grillige omstandigheden. ‘Eind 2021 zagen we al de effecten van de sterk stijgende energieprijzen. Vooral voor de grote labs is dat echt een ding. Door overschotten van de afgelopen jaren kunnen we de kosten vooralsnog centraal opvangen. Daarmee kweken we ook rust bij de faculteiten waardoor we jaarcontracten kunnen verlengen en nieuwe mensen blijven aannemen.’
Ondertussen hoopt Van Zijl op een normalisering van de prijzen. ‘Al is dat misschien ijdele hoop. In 2022 zijn de energielasten naar verwachting al zeven miljoen euro hoger voor de UT. Dat is bijna drie keer zoveel als vorig jaar. Als de prijzen structureel hoog blijven, moeten we kijken hoe we hiermee omgaan. We kunnen het namelijk niet blijven ophoesten.’ De universiteit hoopt op een vergoeding vanuit het Rijk. ‘Maar ook daar is het geld een keer op. Je ziet dat er al grote problemen zijn om minima te compenseren. Het blijft kortom afwachten.’
