De regels van de World Solar Challenge zijn leidend voor het ontwerp van de zonneauto’s: teams zoeken de grenzen van het toelaatbare op, om een zo snel en efficiënt mogelijke auto te bouwen. Voor deze lichting van Solar Team Twente is dat niet anders, vertelt technisch manager Reinoud Mulder. ‘Iedere vier jaar gooit de organisatie die regels wat meer overhoop. Dus ook voor ons gold: wat moeten – of mogen – we anders doen?’
Drie wielen en andere zonnecellen
De keuze viel op drie wielen voor de nieuwe pijlvormige Twentse zonneauto. De laatste keer dat Solar Team Twente voor drie wielen koos, was in 2011, toen het team als vijfde eindigde. ‘We nemen hiermee wel een risico. Op drie wielen rijdt het substantieel anders dan met vier. Maar dat wegen we af tegen de winst die ertegenover staat: we kunnen een kleinere auto bouwen en hebben daardoor ook minder oppervlak. Het is slechts een kleine winst in rolweerstand, maar een grote winst in luchtweerstand.’
In het type zonnecellen moet het team ook andere keuzes maken dan de vorige lichting. ‘Vorige keer hadden we de kleinste zonneauto ooit, met galliumarsenide-zonnecellen die normaliter vooral gebruikt worden voor satellieten. De organisatie heeft vanuit milieuoogpunt bepaald om die cellen niet meer toe te staan; ze zijn duur en het productieproces is vrij schadelijk voor het milieu. Het doel van de race is duurzaamheid, dit soort cellen passen niet zo goed in dat plaatje’, aldus Mulder. De nieuwe auto krijgt daarom silicium-zonnecellen, net als vier jaar geleden, op een oppervlak van 4 vierkante meter.
PVC-pop
Een andere grote wijziging zit ‘m in de cockpit – en vooral wie daarin moet kunnen zitten. ‘Volgens de nieuwe regels moeten alle auto’s plek kunnen bieden aan PVC Pat, een pop van twee meter lang gemaakt van pvc-buizen’, zegt Mulder. ‘Dat was vrij ingrijpend voor onze ontwerpkeuzes; eerder lette de organisatie alleen op het gewicht van de coureur, niet zozeer of iemand goed in de auto paste. We hebben daarom direct zelf onze eigen PVC Pat gebouwd, want de regel is wel dat er ruimte moet zijn voor de pop.’
De eigen PVC Pat van het solarteam.
Krachtmeting op Europese bodem
De bouw van de auto is inmiddels gestart. Maar een maand geleden hoorde het team dat de World Solar Challenge afgelast is vanwege de coronacrisis. ‘Dat was een flinke tegenslag, want het is toch de wedstrijd waar je naartoe werkt met z’n allen. We hebben de knop omgezet, de komende maanden bouwen we de auto. Het was al ontzettend gaaf om de eerste resultaten vanuit de werkplaats te zien, maar er komt nog genoeg op ons af’, aldus de technisch manager.
Waar de technici doorbouwen aan de auto, is het management van het studententeam bezig met het zelf opzetten van een race. ‘We zijn niet het enige team dat met de afgelasting van de race in Australië kampt’, weet Mulder. ‘Daarom zijn we in overleg met andere Europese teams, zoals die van de TU Delft en KU Leuven, om zelf een race te organiseren in Europa. Op dit moment zijn er meerdere reële opties. Zo zijn wijzelf in gesprek met een partij die vooral wegrally’s organiseert. Binnen een paar weken moet meer duidelijk zijn.’
