UT-student in Sotsji: ‘Mijn tijd hier is onbeschrijfelijk!’

| Charlotte Rompelberg

UT-student bedrijfskunde Fardin Ahmadyar is crewlid in het Holland Heineken House in Sotsji. En ook al moet hij hard werken, zijn belevenissen overtreffen al zijn vooraf gestelde verwachtingen.

Photo by: Eigen foto Fardin Ahmadyar

Hoe bevalt het in Sotsji?

‘Het is allemaal heel onwerkelijk wat hier gebeurt. Ik ben al sinds 22 januari in Sotsji om mee te helpen aan de opbouw van het Holland Heineken House. Toen schrok ik wel even, omdat er nog veel moest gebeuren. Putdeksels lagen nog niet, grasmatten ontbraken en er stonden nog geen hekken. Maar in een week is zo ontzettend veel gebeurd, te bizar voor woorden. Het plaatje klopt nu volledig en ik hoor alleen maar positieve reacties. Iedereen is in opperbeste stemming en de sfeer in het huis zit er goed in. Wat wil je ook als er elke dag huldigingen plaatsvinden. Dat Nederland tot nu toe zo goed presteert, maakt het allemaal nóg beter.’

Hoe is het werken in het Holland Heineken House?

‘Fantastisch! Vrijwel elke dag is het uitverkocht, dus dan zijn we als crew bezig om zo’n 500 bezoekers het naar de zin te maken. Ik ben onderdeel van de beveiliging als customer service agent. Ik verwelkom de gasten en check of ze geen vreemde of verboden voorwerpen meenemen. Het is hard werken, we draaien shifts van 9.5 uur per dag. In mijn vrije tijd ga ik soms de bergen in, of ik bezoek het olympisch park voor een wedstrijd. Zo heb ik de 1000m schaatsen voor mannen meegepakt. Dat was uiteraard een groot feest met een gouden en bronzen plak.’

Wat is het mooiste wat je tot nu meegemaakt hebt?

‘Mijn tijd hier is echt onbeschrijfelijk, een ervaring die ik nooit zal gaan vergeten. Er zijn wel wat momentjes die eruit springen. De opening van het Holland Heineken House was heel bijzonder. Als crew hebben we hard gewerkt aan de opbouw en dan is het gevoel alles af te hebben echt een mooi moment. Een ultiem team-gevoel krijg je dan. Ook de opening van de Spelen zelf was heel mooi. Via schermen in het huis hebben we alles gevolgd. Het was bizar te beseffen dat dit alles zich nog geen 100 meter verderop afspeelde.

Verder was de eerste huldiging in het huis een kippenvelmomentje. Maar het allermooist is dat ik president Poetin de hand heb geschud. Ik werd nadat ik net klaar was met mijn shift opeens gebeld dat ze me nodig hadden. En binnen no time stond ik buiten Poetin op te wachten om hem naar binnen te begeleiden. En aangezien Poetin met koning Willem-Alexander en Máxima in gesprek ging heb ik het Koningspaar ook nog begroet. Zoiets verzin je toch niet? Echt geweldig!

Wat ga je de komende weken nog doen?

‘Uiteraard veel werken en mooie momenten meemaken. Ik leef hier van dag tot dag dus ik heb geen idee wat ik allemaal nog ga beleven. Ik hoop in ieder geval een mooie ijshockeywedstrijd van Rusland mee te pakken en verder zie ik het wel. Mijn tijd in Sotsji is nu al meer dan geslaagd!’

Stay tuned

Sign up for our weekly newsletter.