Het nieuws rondom de nieuwe vorm van toegangscontrole voor het Sportcentrum: toegangspoortjes middels vingerscan, heeft veel stof doen opwaaien. Toch is de UT niet de eerste universiteit die met een dergelijk controlesysteem wil gaan werken. Aan de Technische Universiteit Delft en de Universiteit van Amsterdam heeft de vingerscan al enige tijd geleden intrede gedaan. In het Universitaire Sportcentrum Leiden staan ook elektronische toegangspoortjes, maar hierdoor moeten de sportjes met een pasje.
De TU/Delft maakt sinds het academisch jaar 2010-2011 gebruik van de vingerscan, vertelt Jurgen van Dorp, hoofd bedrijfsbureau van de Unit Sport & Cultuur. ‘Na wat opstartproblemen werkt het systeem nu naar behoren en willen wij de vingerscan gaan uitbreiden naar alle gebruikers van Sport.’ In Delft geldt dat nu alleen nog de fitness-klanten een vingerscan moeten laten maken. Van Dorp noemt als grootste voordelen ‘dat het prettig is voor sporters als zij geen fysieke sportkaart meer bij zich moeten dragen’, dat goed meetbaar is hoe het bezoekersgedrag is van de klanten’ en ‘dat er minder tot geen gelegenheid is tot gebruik van de faciliteiten zonder een sportkaart’.
Ook op het gebied van de privacy zijn er geen reden tot zorgen, aldus Van Dorp. ‘In de database staat na het afnemen geen fysieke afdruk, maar een template van de vingerafdruk. Qua privacy levert het daarom geen problemen op.’ Volgens het hoofd bedrijfsbureau uit Delft zijn er sinds de invoering ‘drie of vier sporters’ van alle fitness-klanten die principiële bezwaren hebben. ‘Wij hebben het invoeren van de vingerscan niet verplicht, dus deze sporters moeten altijd hun sportkaart bij zich hebben.’
Op de sportwebsite van de Universiteit van Amsterdam, www.usc.uva.nl, is een document te vinden over de vingerscan. Sinds het collegejaar 2011-2012 maakt ook deze universiteit gebruik van de toegangscontrole. Over de privacy valt op deze website te lezen: ‘De privacy van alle klanten blijft in het nieuwe systeem uitstekend gewaarborgd. Het systeem maakt namelijk gebruik van codes die gegenereerd worden op basis van vingerkenmerken. Plaatjes van vingerafdrukken worden niet opgeslagen. De codes worden gebruikt voor controle en het is onmogelijk om op basis van de codes informatie over de vingerscan te verkrijgen.’ Het volledige document is te lezen op: http://www.usc.uva.nl/algemeen/downloads/10_vingerscan.pdf.
Het Universitair Sportcomplex Leiden introduceerde enkele jaren geleden al een elektronisch toegangssysteem door middel van pasjes. Een systeem dat volgens Anton Jongenelen, directeur van het Leidse sportcomplex, uitstekend bevalt. ‘Maar ik zou ook best willen werken met de vingerscan. Dat is duurder, maar nog handiger. De vingerafdruk legt niet meer vast dan een unieke identificatie. Het is daarmee ook niets anders dan het elektronische pasje dat wij hanteren. Een vingerafdruk is gewoon nog gemakkelijker, omdat je nooit een pasje meer bij je hoeft te dragen.’ De invoering van het elektronische toegangssysteem was volgens Jongenelen ook een ‘symbolische manier om aan te tonen dat je een geldig abonnement hebt.’ Hij legt uit: ‘Externe personen kunnen namelijk bij ons ook door het hek zonder elektronische toegang wandelen. Maar sporters willen altijd door de toegangscontrole. Na de invoering hebben wij maar liefst 1500 extra sportkaarten verkocht.’
