Als eerste werd gesproken over sportfaciliteiten. Rick Cateau van triatlonclub Aloha neemt als eerste het woord. `Er zijn erg veel hockey- en voetvalvelden, zou het een idee zijn om er eentje te vervangen ten behoeve van een andere tak van sport?' Het idee stuit meteen op veel verzet bij voetbalvereniging Drienerlo. `We hebben de velden echt allemaal nodig. Bovendien, ze zijn niet allemaal officieel geschikt als wedstrijdveld.'
Volgende punt. Theodoor Scholte van klimvereniging TSAC stelt voor om een klimwand buiten te maken, maar daar is weinig animo voor. Vanuit de schietvereniging wordt vervolgens de optie geopperd om in andere universiteitsgebouwen te gaan sporten. `Wij schieten bijvoorbeeld altijd in een hal van Langezijds.' Het idee krijgt geen warm onthaal. `Er is voor bijna alle sporten een sportgeschikte vloer nodig, dus je kunt niet zomaar een collegezaal gebruiken'.
Dan het punt `spitsuren', een waar knelpunt. Een Harambee-lid: `Iedereen wil pas na college trainen, maar het mag ook weer niet tè laat worden. Uit een team heeft altijd wel iemand college en de trainers kunnen vaak alleen 's avonds.' Nieuwbouw misschien? Zijm laat zich niet verleiden tot toezeggingen. `De Student Union gaat over de besteding van middelen voor sportfaciliteiten.'
De rector zoekt veeleer een oplossing in verdere samenwerking met het HBO, het tweede discussieonderwerp. `Zowel UT als Saxion zijn voorstander van een gezamenlijke sportkaart, net zoals Groningen die kent.' Toch blijkt Zijm niet per definitie tegen het uitbreiden van de capaciteit op de campus. `Als de universiteit tienduizend studenten heeft (wat een nieuwe doelstelling is, red.) en het sportcentrum springt uit zijn voegen dan zullen we echt bij moeten bouwen, dat is duidelijk.'
De aanwezige verenigingen zien ook wel wat in meer samenwerking met het HBO. Méér leden is altijd goed', klinkt het. Maar er zijn ook nadelen. `Op het HBO lopen hele andere mensen rond, ze zijn minder actief en velen wonen nog bij hun ouders.' Zijm daarop: `Bij samenwerking kan er wel één blok worden gevormd en dan heb je een goede onderhandelingspositie bij sporthallen. En kan je misschien leegstaande zalen goedkoop krijgen,' is zijn suggestie.
Sommige aanwezigen zijn wat huiverig voor de verschuiving naar de stad. `Je moet er wel voor zorgen dat het `campusidee' behouden blijft wanneer mensen allemaal in de stad moeten sporten, vinden ze.' Zijm veegt dit argument van tafel: `Je hoort juist vaak dat mensen na een paar jaar van de campus af willen'.
Het laatste discussiepunt gaat over `ongebonden sporters', een voor Zijm nieuwe term, die slaat op sporters die buiten de verenigingen om sporten. De verenigingen vinden, uiteraard, dat aan deze `fitnessers, baantjeszemmers en squashers' niet te veel aandacht moet worden besteed. `Zij kunnen best op wat minder handige tijden trainen.' Maar dan wordt de stemming genuanceerder. `Het aantal ongebonden sporters groeit, dat is een duidelijke internationale trend,' meldt iemand. `Na verloop van tijd kunnen er vanzelf verenigingen uit ontstaan. Zo komt Hercules voort uit een aantal fanatieke gebruikers van het krachthonk. Het fenomeen kan dus ook positief uitpakken.'
Met de inloopuren, openbare trainingsuurtjes zonder verplichtingen, die het sportcentrum organiseert, is niet iedereen even blij, zo blijkt. `Dankzij het voetbaluur op maandagochtend kunnen wij geen selectietraining meer houden,' zegt v.v. Drienerlo.
Als laatste oppert Aloha nog om een vertegenwoordiging van de ongebonden sporters in te stellen, iets wat in sommige andere steden wel bestaat. Velen zijn het daar wel mee eens. `Over wat er is besproken gaan we uitgebreid hebben tijdens ons beleidskamp volgende week,' sluit de Sportraad, die de regie voert tijdens de lunch, af. De zaal moet weer worden ingericht voor studenten van het CIOS. Hoezo, capaciteitsgebrek?
