John trad op 1 oktober 1967 in dienst van de toenmalige Technische Hogeschool Twente als magazijnbediende bij de afdeling Elektrotechniek. Een aantal jaren daarna werd hij technicus bij de leerstoel elektrotechnische materiaalkunde en specialiseerde hij zich op het gebied van preparatietechnieken voor elektronenmicroscopisch onderzoek. Die functie bekleedde hij tot aan zijn pensioen in 1991. Alhoewel hij niet specifiek was opgeleid voor een dergelijke functie, ontpopte hij zich al snel als een echte specialist, die de meest uiteenlopende en gecompliceerde technieken met creativiteit en veel fingerspizengefühl uitvoerde. In die functie leerde vele onderzoekers en studenten John van zeer dichtbij kennen.
Naast zijn hoofdtaak, werd hij een vraagbaak voor iedereen op het gebied van de Engelse taal. In tientallen proefschriften zijn er positieve woorden gewijd aan John Baxter en wordt hij bedankt voor zijn secure en aandachtige correcties die hij in het concept- proefschrift had aangebracht. Enige eigenwijsheid was hem daarbij niet vreemd en op momenten dat hij vond dat een bepaalde formulering de kwintessens niet goed weergaf moest de promovendus goede argumenten hebben om een en ander te handhaven. Discussie was een sterk wapen van hem of het nu over zijn moedertaal ging of over de juiste spellingsregels van de Nederlandse taal. Menigeen kon van hem een lesje leren in de Nederlandse grammatica. Iedereen in de faculteit, maar ook velen daarbuiten, kende John Baxter en dat was niet alleen omdat hij een bijzonder mens was maar zeker ook om zijn behulpzame aard en vriendelijke karakter.
Ook zijn kennis van en belangstelling over veel maatschappelijke onderwerpen maakten hem tot een innemende gesprekspartner. Over zijn grote passies, Jawa-motorfietsen of zijn unieke verzameling postzegels van het Vaticaan, kon hij uren boeiend vertellen. Ook kon je bij hem terecht voor verhalen, bijzondere feiten en significante gebeurtenissen in de wereldgeschiedenis. Hij schroomde niet zijn onverbloemde opinies en specifieke commentaren over dit soort onderwerpen te geven. Ontroerend kon hij vertellen over zijn persoonlijke ervaringen tijdens de Tweede Wereldoorlog. Als jong soldaat van het Engelse leger nam hij deel aan de invasie waarbij hij op een bepaald moment bij een Zeeuwse familie neerstreek die hij tot aan de dood trouw is gebleven.
Met het overlijden van John Daunt Baxter verliezen we een markante persoonlijkheid van het eerste uur die al zijn beste krachten gaf binnen zijn werkomgeving van de Universiteit Twente.
Wij wensen Joyce, haar kinderen en verdere familie veel sterkte toe bij het verwerken van dit verlies.
