'Een deel van mijn collectie was onvervangbaar: waardevolle wiskundige werken die niet meer herdrukt worden, lecture notes - handgeschreven of getypt - van grote wiskundigen, bewijsexemplaren van mijn eigen gepubliceerde artikelen. Van mijn eigen publicaties kan ik wel kopieën opvragen bij de redacties, maar voor een kopietje betaal je al gauw 50 euro.'
Een deel van het onderwijsmateriaal van TW, zoals collegedictaten en tentamenopgaven, is niet snel aan veroudering onderhevig en doet dus al jaren dienst, meestal in gedrukte en niet in digitale vorm.
'Maandagavond hadden we nog een bespreking over het curriculum voor de nieuwe opleiding tot brede bachelor technische wetenschappen. Het bleek dat een collegedictaat uit 1990 prima bruikbaar was voor een onderdeel van die opleiding. Maar dat bestond alleen in gedrukte vorm en dat is dus nu weg.'
'Een collega van mij heeft unieke programmatuur voor computeralgebra ontwikkeld, die helemaal toegesneden is op zijn onderzoek. Dat programma bestaat nergens anders. Het staat wel op een back-up van de TW-server, maar die back-ups liggen in een kluis die maar anderhalf uur brandbestendig is. We zijn heel cynisch over wat er nog van die back-ups over is: we hebben gehoord dat in die kamer het kantoormeubiliar compleet gesmolten is.'
Helminck was bovendien betrokken bij de organisatie van wiskundige congressen. De financiële administratie voor de afhandeling van de Spring School is verloren gegaan, evenals de inschrijvingslijst voor het komende congres. 'Ik moet alle sprekers opnieuw om hun abstracts vragen, alle deelnemers laten weten dat het congres doorgaat, en iedereen vragen om zich opnieuw op te geven. Zodra mijn thuiscomputer het weer doet, kan ik daarmee aan de gang. Ik maak een lijst van dingen die ik nu zo gauw mogelijk moet doen. Dat geeft een beter gevoel en meer energie dan opschrijven wat ik allemaal kwijt ben. Als je daarbij te lang stil blijft staan, word je knap moedeloos.'
