Ernst Jan van Doorn, lid van de 'Actiegroep 12 november, Twente' is positief over de Twentse opkomst. Alleen het college van bestuur heeft hij nog niet gezien. 'Misschien komen ze nog', hoopt de student. Veel tijd om te praten heeft hij niet. Want er moet gezongen worden. Op de flyers die hij en mede-actievoerder Karin Sloove uitdelen staat een strijdlied afgedrukt. 'Kom op', roepen de twee. 'Zingen!' Het 'Minder geld, meer kwaliteit, hija-i-jaho dat is toch met elkaar in strijd, hija-i-jaho', komt er nog wat onwennig uit.
Ook de bewoners van studentenhuis Villa 65 staan op de bus te wachten. 'Alle beetjes helpen', motiveren ze hun gang naar de hoofdstad. Dat de manifestatie op het laatste moment verplaatst werd van Den Haag naar Amsterdam vatten ze niet negatief op. 'Juist een signaal dat er een groot aantal mensen komt. Dat kan het Binnenhof kennelijk niet aan.'
Fluitconcert
En inderdaad, eenmaal in Amsterdam, blijkt de opkomst hoog. Meer dan 10.000 demonstranten zijn naar het Amsterdamse Museumplein getrokken om actie te voeren tegen de voorgenomen bezuinigingen in het hoger onderwijs.
Afgezien van een 'sit-down' op een kruispunt zijn er geen noemenswaardige incidenten. Wel wordt staatssecretaris Nijs, die net als een aantal lijsttrekkers op het podium verschijnt, op een snerpend fluitconcert getrakteerd. Het is de vraag of de bewindsvrouw anders had verwacht. De geringe populariteit van Nijs is te wijten aan de flinke bezuinigingen die voor het hoger onderwijs zijn aangekondigd.
Het politieke debat na afloop van de tocht betekent een thuiswedstrijd voor Paul Rosenmöller (GroenLinks). Zijn oneliner over de rand van de afgrond waar het hoger onderwijs verkeert, scoort beter dan het gehakkel van Cisca Joldersma (CDA) over de noodzaak van bezuinigingen. De christendemocrate weet de zaak nog enigszins te redden door haar stellingname tegen collegegelddifferentiatie en -verhoging.
VVD en LPF laten de gelegenheid om campagne te voeren aan zich voorbij gaan. Verrassender is de aanwezigheid van Dick Jensen (Leefbaar Nederland) en diens afwijzing van bezuinigingen op het hoger onderwijs. De aanvankelijke afkeer voor de 'leefbare' slaat om in vriendschap. Of de politieke verhoudingen hierdoor ten gunste van het hoger onderwijs zijn veranderd, zal nog moeten blijken.
Ernstjan van Doorn kijkt tevreden terug op actie. 'Goede sfeer, iedereen heeft interesse in dezelfde zaak en dat merk je.' Volgens hem is duidelijk geworden dat de onderwijswereld de bezuinigingen en de handel in hoger onderwijs niet pikt. 'Met 10.000 man tegenover één staatssecretaris, dat moet toch wel indruk gemaakt hebben.'
Hop
De UT-studenten tonen een van hun spandoeken.
