Stilzitten zal wel niet een woord zijn dat bij Suzanne Hulscher (35) past. Een uitgebreid cv vertelt dat ze Theoretische Natuurkunde in Utrecht studeerde, er en passant ook nog een propedeuse Nederlandse behaalde, en aan dezelfde universiteit promoveerde op een onderzoek over de vorming en migratie van patronen in de zeebodem, deels uitgevoerd bij WLDelft Hydraulics. Na haar promotie werd ze in 1996 post-doc bij de afdeling Civiele Techniek van de UT, vanaf 1999 is ze UD en in 2001 werd ze met behulp van een subside uit het UT-diversiteitsfonds Universitair Hoofddocent.
U bent de eerste vrouwelijke hoogleraar aan de faculteit Construerende Technische Wetenschappen en in het vakgebied. Bijzonder?
'Ik vind het bijzonder dat niemand me voor was. Zeker gezien het aantal goede vrouwelijke wetenschappers in dit vakgebied.'
Is 35 jaar erg jong voor een hoogleraar?
'En vrouw en ook nog jong. Ach, als ik dan toch eenmaal een uitzondering ben...'
U won afgelopen voorjaar de Minerva Prijs die een impuls aan de carrière van de winnares, een excellente fysica, moest geven. Dat lijkt gelukt.
Lacht. 'Inderdaad ja. Toen ik die prijs kreeg wist ik al dat deze vacature er zat aan te komen. De leerstoelen binnen civiele techniek zijn opnieuw ingericht en ik heb vervolgens gesolliciteerd. Die prijs is daarbij vast geen nadeel geweest.'
Waar zal u zich als hoogleraar op richten?
'Tot nu toe hield ik me met name met de fysische aspecten van de zeebodem bezig. Mijn leeropdracht gaat echter verder. Enerzijds omdat het niet alleen over de zeebodem, maar ook over rivieren en kustgebieden gaat. Anderzijds spelen niet alleen fysische aspecten maar ook ecologische, bestuurlijke, sociale en socaal-economische factoren een rol. In het Elbe-project bijvoorbeeld, waarin het riviersysteem van de Elbe in kaart wordt gebracht, komen al die elementen naar voren. Maar ook als het gaat om mijn stokpaardje, het beheer van de Noordzeebodem en met name zandwinning op zee heb je het over fysische én ecologische aspecten. Het onderzoek richt zich met name op het voorspellen van gevolgen van genomen maatregelen, zodat je ongewenste effecten kunt minimaliseren.'
Inhoudelijke veranderingen dus. Bovendien moet u nu een hele vakgroep managen!
'Inderdaad een hele andere baan. Maar ik ben er langzaamaan ingerold. Heb de afgelopen jaren veel projecten getrokken en promovendi begeleid. En sinds april was ik al interim-vakgroepvoorzitter, dus je kunt zeggen dat ik al een beetje gewend ben.'
Tot slot, het diversiteitsfonds voor vrouwen is wegbezuinigd. Wat vindt u daarvan?
'Wegens succes opgeheven. Ik ben dankzij dat fonds van UD naar UHD gepromoveerd. Als dat niet was gebeurd, had ik een slechtere uitgangspositie gehad in mijn sollicitatie voor deze hoogleraarsplek. Een slechte zaak dus.'
Doorstroom stagneert
Hulscher is een van de laatsten die van het fonds dat de instroom en doorstroom van vrouwen stimuleert, gebruik kon maken. Het beleid om meer vrouwen binnen te halen en in hogere posities te krijgen heet niet gestopt te zijn, maar moet voortaan 'budgetneutraal' worden uitgevoerd.
'Bijzonder jammer', vindt diversiteitsmedewerker Annette Eggen 'Vooral voor het lagere wetenschappelijk personeel ziet het er slecht uit.' De stap van Universitair Docent naar Universitair Hoofddocent bijvoorbeeld, blijkt een moeilijke, vertelt Eggen. Het Aspasiaprogramma van de NWO is een van de manieren voor vrouwelijke wetenschappers om daar geld voor te krijgen. Tot dusver werden excellente plannen die door NWO niet gehonoreerd konden worden, alsnog beoordeeld voor honorering vanuit het UT-diversiteitsfonds. Dat kan nu niet meer. 'En dat terwijl geld de doorstroom in een stroomversnelling kan brengen', weet Eggen uit ervaring. 'De vraag is of het nu niet gaat stagneren. Ik heb er een hard hoofd in.'
Jannie Benedictus
Suzanne Hulscher
