Tien ton aan afgeschreven goederen scharrelde Van de Wetering dit voorjaar op de campus bij elkaar. 'Hosselen' heet dat in Suriname, weet Van de Wetering inmiddels, een kruising tussen bietsen en schnabbelen, die voor veel Surinamers nodig is om het hoofd boven water te houden. 'Ik ben een ouwe hippie, dus dat was ik uit m'n jonge jaren nog wel gewend.'
Een zuurkast, schoolborden, een labtafel, 120 schooltafels, 45 onderzoeksapparaten, 12 pc's, 20 beeldschermen en vijf kubieke meter boeken. Dat - en meer - verdween er dit voorjaar in een zeecontainer met bestemming Paramaribo. De inhoud weekte Van de Wetering los bij met name de faculteiten CT en CTW en voor de kosten van de verscheping, een kleine 5.000 euro, regelde hij sponsoring bij het bedrijfsleven. Begin juni reisde Van de Wetering zijn container achterna naar de Anton de Kom Universiteit (de 'Adekus' voor intimi) in Paramaribo.
Zoals ieder UT-personeelslid dat langer dan vijf jaar in dienst is, had Van de Wetering op grond van de - nu nog - bestaande regeling recht op drie maanden betaald educatief verlof. 'Ik ben al sinds '86 in dienst, maar door mijn thuissituatie kon ik er nu pas gebruik van maken. Ik kan het iedereen aanraden.'
Een Surinaamse kennis legde het eerste contact in Paramaribo, waarna een officiële uitnodiging van de Faculteit der Technologische Wetenschappen en goedkeuring van de UT snel waren geregeld. De behoefte aan kennis, fondsen, materialen en contacten was groot aan Surinaamse zijde.
Hoe groot, bleek wel tijdens Van de Weterings eerste rondgang over het universiteitsterrein. Zwaar verwaarloosde gebouwen en 'zeer ongezonde situaties' in de laboratoria trof hij aan. Op een groot aantal plaatsen, waaronder in het materiaalkundig en werktuigbouwkundig laboratorium, kon Van de Wetering met de Twentse afdankertjes spectaculaire verbeteringen realiseren.
'Aan de UT hebben we het veel over de kommer en kwel van de bezuinigingen. Dan is het soms wel eens heel goed om te zien hoeblij je mensen kunt maken met dingen die voor ons weinig of geen waarde meer lijken te hebben. Wij klagen dan wel dat onze gebouwen op instorten staan - en natuurlijk moet daar wat aan gebeuren - maar ondertussen zijn we behoorlijk verwend.'
Met de herinrichting van de labs en van een aantal aanpalende collegezalen en kantoorruimten is de klus aan de Adekus, waar Van de Wetering van 8 juni tot 28 juli aan werkte, bepaald nog niet geklaard.
'Het is van levensbelang dat er op korte termijn dingen in het chemisch laboratorium worden verbeterd. Dat kan prima met spullen die hier op de UT in de kelders liggen. En met een kleine inspanning kunnen wij ze ook helpen aan hele basale benodigdheden voor eerstejaars praktica bijvoorbeeld. Daarom is het goed dat ik mijn verlof in tweeën heb geknipt: volgend jaar augustus ga ik weer zes weken en in de tussentijd kan ik hier spullen verzamelen die ze daar hard nodig hebben. Ik sta te popelen om terug te gaan. Niet alleen omdat er nog zoveel te doen is, maar ook omdat het daar zulke fantastische mensen zijn. Ik ben in mijn vrije tijd ontzettend verwend.'
Behalve de feesten en overvloedige maaltijden bij collega's thuis staat een driedaagse jachtpartij in de jungle hem nog scherp voor de geest. 'Ik heb gelukkig niets geschoten, want ik ben best wel een dierenliefhebber.' Hoewel het - door zijn collega's - geschoten en ter plekke bereide boshert hem best smaakte, beleefde Van de Wetering minstens zoveel plezier aan de hangmatovernachtingen onder de tropische sterrenhemel.
De jungle was bijkans nog veiliger dan Paramaribo, waar elke wijk noodgedwongen zijn eigen beveiligingsdienst huurt. Van zijn gastheren kreeg Van de Wetering daarom het advies om 's avonds niet alleen over straat te gaan, in verband met boslanders op rooftocht. Desondanks aarzelt hij geen moment om volgend jaar terug te gaan, voor nog eens zes weken universitaire ontwikkelingshulp. Integendeel.
Of er op den duur een officieel samenwerkingsverband ontstaat tussen de UT en de Adekus staat nog te bezien, maar het zou behalve voor Paramaribo ook goed zijn voor de UT, volgens Van de Wetering: 'Suriname heeft maar 430.000 inwoners, maar de Adekus is wel de belangrijkste universiteit van het Carabisch gebied en dan heb je het dus over 7 a 8 miljoen mensen. Studenten die na hun bachelorsopleiding aan de Adekus (die geen masteraanbod heeft, red.) verder willen, gaan nu naar Amerika of naar Delft. Waarom zouden ze in het vervolg niet naar Twente komen? Wij hebben op de campus toch veel betere faciliteiten dan Delft?'
Menno van Duuren
Henk van de Wetering bij het laden van de Twentse hulpgoederen en het lossen in Paramaribo
Tijd voor ontspanning in de Surinaamse jungle.
